•8•

395 40 52
                                    

Yüzünü görüyordum. Gülümsüyordu bana.

Yaklaşıp dudaklarımı öpüyordu, bende gülüyordum.

Arkamdan sarılıyordu, korktuğumu fark edince geri çekilip özür diliyordu.

Evleneceğimiz günün hayalini kuruyorduk birlikte. Okul bitince onun olacağımı söylüyordu. Ben de utanıyordum.

Beraber ormanlık bir alanda koşuyorduk. Ben önden koşup beni yakalamasın diye sürekli arkama bakıyorum o da gülerek peşimden geliyordu.

Yakaladığı gibi yanaklarımdan öpmeye başlamıştı. Ben yanaklarından çekip dudaklarından öpünce ikimiz de kahkaha atmıştık.

Çok güzel görünüyorduk. Peki ne ayırdı bizi?

"Bırak!" Onu ittim ve koşmaya devam ettim. Yine de peşimden koştu.

Tam o anda koca bir kamyon üstümüze doğru geliyordu. Olduğum yer de dona kalmıştım. Tam o anda yolun diğer tarafına itilmiştim. Başım ağrımaya başlamıştı. Bulanık görüyordum.

Gözlerimi hafifçe açıyorum ve yolun karşı tarafında ki kalabalığı görüyorum.

Kan, kırık dökük araba, kalabalık ve yerde öylece yatan beden. Gözleri açık ve bana bakıyordu.

Elimi kaldırmaya çalışıyorum o da elini hafifçe kaldırıyor, birkaç saniye öyle kaldıktan sonra gözleri kapanıyor ve eli tekrar yere düşüyor.

Sonrası koca bir karanlık. Koca bir boşluk. O ölmemişti.

×××

Will koca bir yalancıydı. Hayatımı çalmıştı benden. Herşeyi hatırlıyordum.

Ve Jin, o ölmek üzereydi. Benim yüzümden...

Kapının kilit sesi duyuldu. Hızlıca oturduğum yerden kalktım ve kapının önünde beklemeye başladım.

"Ah bebe-" hızlıca yanına varıp tokat attım. Şaşkınlıkla yüzüme döndü. "Herşeyi hatırlıyorum!"

Yutkunmuştu. Beklemiyordu bunu. "B-bebeğim ben anlamadım. Neyi hatırladın?" Kahkaha attım. Ciddi miydi o? Yorulmamış mıydı rol yapmaktan?

"Bana ya herşeyi doğru düzgün anlatırsın ya da-" tam o an da boğazımdan tuttu.

Nefesim kesilmişti. Boğazım sanki ip ile sıkılıyor gibiydi.

"Ne yaparsın?" Ellerine tırnaklarımı batırdım fakat o daha da sıktı. "Burada tıpkı yavru bir kedi gibi oturacaksın. Hiçbir şey yapamazsın!" Duvara sertçe ittiğin de olduğum gibi yere düştüm.

Nefesimi zorla düzene sokmaya çalıştım. Fakat o kadar zorlanmıştım ki sanki hala elleri boğazımda gibiydi.

"O kadar aptalsın ki, eskiden de öyleydin biliyor musun?" Karnım da bir sızı oluştu. "Ama aptallığın bir yere kadar sürdü." Kahkaha attı. " O kazaya kadardı herşey. Sen herşeye inanmıştın. Sözde onu seviyordun ama seni aldattığına inandın."

Yüzüne döndüm direk olarak. Kazanın sebebi oydu. Herşeyi o planlamıştı. Ayağa kalkmak için yeltendim fakat karnımda oluşan sancı beni durdurmuştu.

Nefesim kesilir gibiydi.

"Artık hiçbir şey yapamazsın! Sen kararını çoktan verdin ve kararın benim." Kafamı iki yana salladım. "Sen sadece bir yalancısın! Senden nefret ediyorum!" Yine kahkaha atmaya başladı.

Sinir bedenimi çoktan ele geçirmişti ve o kahkaha atıyordu sadece.

"Bunların hepsini kazadan sonra ona da söylemiştin." Ve herşey dondu. Anılar tek tek beynimi kurcalarken, karnım daha büyük bir sancı ile kendini belli etti.

"Sus! Herşey senin yüzünden ol-" saçımdan tutup kaldırdığı anda boğuk bir şekilde inledim.

O an hem bedensel hem de ruhsal olarak acı çekiyordum. Ona inanmamıştım ve hatam bizi ayırmıştı.

Yıllarca ne kadar acı çekmiştir? Beni unutmuş muydu hiç? Anılarımızı hatırlayıp üzülmüş müdür? Benden nefret etmiş midir hiç?

Saçımda ki elleri sıkılaştı. "Sana bana geleceğini söylemiştim ve yaptım. Şansın varken kendin gelecektin." Ve sertçe yere itti.

Ben ise sadece ağladım. Acıdan mıydı? Hatalarımdan mıydı? Bilmiyorum.

"Ne sik istiyorsan yap. Umurumda değilsin." Arkasını dönüp gitti.

Bu kadar mı? Hayatımı mahvetti ve şimdi de gidiyor mu? Nasıl? Neden?

Karnım büyük bir sancı ile doldu. Derin nefesler almaya başladım. Şimdi olmamalıydı.

"H-hayır." Nefesim kesiliyordu ve bu ağrı çok büyüktü. Elimle karnımı sıktım ve etrafıma bakındım.

Telefonumu aramaya başladım.

Kendimi sıktım, yaşlarım artıyordu, nefesim kesik kesikti, ağrım vardı. Küçük meleğimi kaybedemezdim.

O şuan yanımda olan tek kişiydi onu da kaybedemezdim. Ona şimdiden çok alışmıştım.

Ve tam o anda eteğimden aşağıya akan kırmızı sıvıyı gördüm.

Herşey için geç kalmıştım.

×××

Sonunda hatırladı jdksmfkekskx

Sanırım 2 bölüm sonra finaaaal

•My Feelings• Jinsoo ✿ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin