His Secret Affair ✔

#Chapter61

#Chapter61

Achelois POV

Lumaki naman ang mga mata ko sa sinabi ko, nakita ko ang pag ngiti ni Nethon.

Gusto kong bawiin, hindi ko dapat yun sinabi. May isip na siguro ang mga labi ko at nag sasalita ito na di ko dapat sinasabi kay Nethon.

"Ofcourse I'm not"

Yes I want him to not leave me pero hindi naman kasi ito pwede. Lalo lang akong makatanggap ng mga salitang di ko dapat naririnig.

Umupo naman ito sa tabi ko at tinitigan ako, umiwas naman ako ng tingin.

"I'm sorry for dragging you in this mess"

"I promise I will fix this"

"Y-you should go, puntahan mo a-asawa mo"

"Uhm? akala ko ba ayaw mo akong iwan ka?"

"Just.. just go Nethon"

"Ayaw ko" para naman itong bata at umiling pa ito.

"Dito lang ako, ako na mismo mag babantay sayo"

"Akala ko ba ayaw mong lumapit saakin? ayaw mong makagawa ng pagkakamali ulit?"

"Di ko matiis, ayaw kong malayo sayo at isa pa nanghihina ako" bigla naman itong humiga sa tabi ko at hinimas ang tiyan ko.

"Daddy is weak, send me some energy baby"

Ganito siya nung una, kinakausap niya ang tiyan ko tuwing umaga at gabi. Kung hindi lang mahirap ang sitwasyon naming dalawa, napangiti nalang ako sa ginagawa ni Nethon ngayon.

"Did you miss me singing baby?"

Title: Why by Belles Hommes (from my Love Series)

Everything is falling apart
Like everything is going to restart
Falling falling scattered apart
My heart is going to be broken pieces apart

Because of you, I'm ruined
Stop this I don't want it anymore
I can't do this, we're not destined
I can't bear another explaination anymore

You're my everything
For you I'm your nothing
All this time it's a plaything
I love you, I hate you, I'm sorry

Why I am inlove alone?
Why I'm hurting alone?
Why I'm still into you, even thou I'll get hurt?
Please heal my broken heart so I can start
I hate you but I need you for me to restart

All this time you're wearing a mask that hidden the truth
You can't do this to me
Please don't make my heart into a pieces apart
But then I realized, you're playing a game

Just tell me it's not love
Just tell me how to remove my love
Give me this as the last gift
Not just hanging me here and left

You're my everything
For you I'm your nothing
All this time it's a plaything
I love you, I hate you, I'm sorry

Why I am inlove alone?
Why I'm hurting alone?
Why I'm still into you, even thou I'll get hurt?
Please heal my broken heart so I can start
I hate you but I need you for me to restart

Why it is you?
Of all this people why to be you?
Why I can't let you go?
Please be with me and don't go
I need you so much to my life

I hate you
I hate you
But still I love you
I need you to restart my life

Kumunot naman ang noo ko sa kinakanta ni Nethon.

"What are you singing?"

"Remember before baby came?, I found that song"

"Bakit mo kinakanta ngayon?"

"I just want to sing"

"Please be with me and don't go, I need you more than anything else" hinalikan niya naman ako sa noo.

"Sleep, you need to rest"

-

Ashton's POV

"Sir?" busangot kong tinignan ang secretary ni Nethon.

"What?"

"Tumakas ulit si Venice" huminga naman ako ng malalim at napatingin sa big screen.

Ganito ba ang araw araw ni Nethon? ang sakit sa ulo ha!? mas masakit pa to sa ulo kaysa makipag kompetensya sa mga drug lords.

Kaya mas gusto kong eh enjoy ang buhay ko kaysa mag trabaho, lalo natong pag babantay sa mga makukulit na anak ng mga pinsan ko.

Nakakatawa isipin na kahit anong pag takas ng mga ito ay nakikita padin ito, pero di ko akalain na ganito din pala kasakit sa ulo ang pag hahanap sakanila. Sa pagkakaalam ko araw araw may nawawala sakanila, di ko alam kung sinasadya ba ito ng mga bodyguard nila na mawala ang mga batang Kyril, hindi na sila nag tatanda.

Alam nilang mahilig tumakas ang mga bantay nila pero natatakasan padin sila. O sadyang nasa dugo talaga ng mga ito ang pagiging krimenal kaya kahit anong bantay natatakasan at natatakasan padin sila.

Ayan sinisisi ko na ang mga ninuno namin dahil sakanila nagiging sakit saulo ang mga apo nila ngayon!

Ngayon naiintindihan ko na din bakit mahigpit ang mga magulang namin nuong mga bata pa kami, ngayon lang na tumanda kami pinakawalan. Kung bakit home schooling ang ganap naming mag pipinsan at online classes kasi ganito pala kasakit sa ulo pag pinag aral mo ito sa isang paaralan.

Eh suggest ko kaya sa mga magulang nila kasama sila na ipatapon ito sa France, kay tito Orcus para mag tanda.

Si tito Orcus yung mahigpit saamin well pati nadin ang tatay ni Nethon pero mahigpit lang naman to kay Nethon. Si Tito Orcus kasi kaming lahat takot sakanya nung bata pa kami kasi mahigpit ito at nananakot.

Mas okay na yun kaysa yung ganito araw araw, tumatawag ang mga bodyguard at sabihin nawawala si ano o si sino tang ina, hindi ba nababagot si Nethon na araw araw paulit ulit itong nangyari? ang pinag kaiba lang ay ngayon si Venice panigurado bukas iba na naman ang tatakas.

Parang pinag planohan din ito ng mga bata eh! mga anak ng kriminal talaga!

"There! oh she's with her friends?" nakita ko si Venice sa big screen, tumatawa ito kasama ang mga kaibigan.

"Send her guards but not that too close, yung hindi lang siya ma disturbo, she's enjoying ayaw kong masira yan"

Nakangiti akong nakatingin kay Venice na tumatawa ngayon. That laugh and smile is more important.

I'm the best tito talaga!.

"Sir she should go home now, ano na pong oras pagabi na"

"Let her be, as long her guards is around her ako na bahala sa nanay" nag aalinlangan pa akong sundin ng secretary ni Nethon pero kalaunan sinunod niya din naman.

"Sir!" bigla naman tumayo ang isang lalaki sa cubicle niya, tinaasan ko ito ng tingin.

Lahat ng andito kaharap ang mga computer nila, ang iba sakanila ang nag rereport sa secretary ni Nethon kung may nawawala man o kung ano nangyayari sa kompanya para sabihin ng secretary ni Nethon kay Nethon at silang dalawa ang mag hahanap nito.

"Miss Achelois is missing"