-PSİKOPATIN ELİNDE-

21.BÖLÜM (EXİT)

Evet arabayı süren Atalay yanındaki de Ata idi.
Atakan titrek bir sesle :
-Neden  ?
Hepimiz birbirimize bakarak onu dinliyorduk hepimizde bir yorgunluk ve tükenmişlik vardı.Ama bunu Atakan'a yansıtmamaya çalışıyorduk. Ne kadar başarılı olabiliyorsak o kadar işte.
-Senin üvey baban olduğunu biliyorum mesela yada şöyle diyim ben herşeyi bilirken sizin benim hakkımda hiç bir şey bilmemeniz...
Hahaha...

Ne olmuştu Atakan değişmişmiydi ve 2 günde mi olmuştu bu cidden mi.
-Peki ya ben dedim ağlamaklı bir sesle.
-Ailem dediğim herkesi kaybetmem sonra... Dedim ve sustum.
Sonra vücundaki yaralar sanki yenilenmiş gibiydi.
Peki üvey babası olan adam onu nerden biliyordu ki şimdi herşey beklediğimiz gibi değilde tersine dönüyor ve berbatlaşmaya başlamıştı.

-Senin üvey babam dediğin adam bana... veya şöyle söyliyim ismine baba dediğin adam...
Diyip sustu Atakan ve bende uyumak için arkamı dönüp kulaklığımı taktım yolu seyredip müzik açtım ve dinlemeye koyuldum. Ard arda cama çarpan yağmur damlalarını seyrediyordum. Yanağımdan süzülen bir kaç damla gözyaşının ardından düşünmeye başladım. Daha düne kadar herşey yolundaydı ama Atakan niye değişmişti onu değiştiren şey neydi niye nasıl aklımdaki soruları durdurup uyumaya çalıştım...

Ata'nın sesiyle uyandım.
-Lan kalkın Esma!!!
-Noldu dedim telaşlı bir sesle.
-Yolun ilerisinde çevirme var. Napıcaz ?
Atalay aniden frene bastı ve kafamı cama vurdum.Atakan :
-İyi misin? Dedi.
Kafamı salladım. Hareketleri niye böyleydi niye böyle şeyler yapıyordu hem tersliyo hemde böyle yapıyordu.
-Susun lan bi !!! Arabadan inin yolun gerisini ormanın içinden gidicez. Daha sonra illaki birini buluruz otostop çeker gideriz gidiceğimiz yere.
Dedi Atalay.

Aşağı indim sırtımda çanta ve yağan yağmur soğuk hava herşey üst üste mi gelirdi. Atakan da aşağı indi ve bizi beklemeyip yolun karşısına geçti.
-Sen onun peşinden git biz arabayı halledip geliriz dedi Ata.
Sırılsıklam olmuştum. Koşarak karşıya geçtim. Atakan'nın yanında yürüyordum.
Elindeki poşetten ard arda ağzına bir şeyler atmaya başladı.
-O ne ? Dedim titreyen sesimle.
-Ne olsun istersin ki sen?
-Uyuşturucu mu o dedim birden durup.
-Tahmin yeteneğin baya iyiymiş ancak...

Boğazımdan tutup ağaca yasladı beni..
-Ancak bu tahminini kimse bilmiycek anlaştık mı baş belası...
Nefes alamıyordum ama kafamı sallamıştım.Elini boğazımdan çektikten sonra uzaklaşmaya başladı.

Korku, nefret hissettiğim bütün duygular arasında beni bıraktığı yerde ağacın altına oturdum. Yağmur yağıyor ben ise yerde oturup tükenmişlik içinde ağlıyordum. Yanıma koşarak gelen bir kişi gördüm ama bilincim yavaş yavaş kapanıyordu. En son hissettiğim ise birinin kucağında oluşumdu.

BALLAR YENİ BÖLÜM GELDİ...

ELİMDEN GELDİĞİNCE BÖLÜM ATMAYA ÇALIŞIYORUM...

22. BÖLÜMÜ ÇOK HIZLICA ATICAM ÇÜNKÜ ÇOK HEYECANLI BİR BÖLÜM OLDU...

SİZİ ÇOK SEVİYORUM...

BEĞENDİYSENİZ BU BÖLÜMÜ OY VR YORUM ATMAYI UNUTMAYIN BALLARIM.........