-PSİKOPATIN ELİNDE-

22.BÖLÜM (BELA)

Gözlerimi ramak açamıyordum bile.Hiç bişey hatirlamamam da yanında ekstra olarak verilmişti herhalde.En son hatırladığım şey ise aralıklı yağan yağmurun altında oturduğumdu.Doğrularak etrafa bakmaya çalışıyordum.Ancak kusacak kadar midemin bulunmasından ve nefes alamayacak kadar ard arda öksürüklerim şiddetli yağmurun altında kim kalsa hastalanır zaten.Yattığım koltuktan kalktigim sırada  üstüme almam için koyulmuş olmalı ki bir ince ceket vardı üstüme geçirdikten sonra seslenmeye başladım.
-Kimse var mi ?
Ses yoktu ve ben öksürüklerimin yüzünden konuşamıyordum bile. Yukarı doğru giden bir merdiven vardı.Karşımda ise bir boy aynasi.Kendime baktığımda ne kadar boktan  göründüğümü fark ettim.Saçlarımı dağınık topuz yaptım ve üstümdeki pijamalarım dikkatimi çekti.Cebimde olan bir kağıt parçası buldum aynadaki yansimasiyla fark etmemek imkansız gibi bir şeydi harhalde.Kağıdı açıp okumaya başladım.
"Gel bakalım prenses üst kattayim."

Ne kimdi bu kafamdaki sorular beni Atakan olduğuna inandiriyordu.İnanmak istiyordum çünkü onun kendine gelmesini herkesten çok isteyen kişilerden ilk sırada olabilirdim.Mosmor olmuş ayaklarım ve vücudum karşısında öylece kalmıştım sanki.Üst kata doğru çıkmaya başlamıştım.Karşımda bir kapı vardı.Bir kaç adım daha attıktan sonra kapının aralık olduğunu gördüm.Ard arda gelen öksürüğüm susturmak için elimle agzimi kapattim ama içim içimi yiyordu.Ama içeriye bakmak için egildiğimde içeride tanimadiğim bir yüz gormüştüm.Baktigimda bu yüz hiç tanimadiğim birisiydi tam olarak sert bir yüz ifadesi vardi yani sira kemikli bir yüzü vardı.Kisaca yakisikli bir çocuktu ama hakkinda zerre bir sey bilmiyordum.Kimdi bu şimdi nerdeydim ben ve Atakangil nerdeydi ?

Tedirgin olmuştum içimde oluşan korku burda durmamami söylüyordu.Geri geri adim atarken içeriden  çıkan uzun boylu ve tamda içeriden gordugum gibiydi o.
-Buraya gel !!!
Duyduğum korkunç sesle koşmak için ileri adım atmıştım ancak saçimdan tuttuğu gibi duvara yapıştırmisti ve bogazimi sıkmaya basladi ben ise itterebildigim kadar ittirmeye calisiyordum.Ama hiç bir fayda etmiyordu o kadar kuvvetliydi ki.Not anini buldugum anda asagiya dogru kosmaya caliyordum ama ayagimdan tutup cekti.Birakmasi için cirpinirken ayaga kalkmistim ama dengemi kaybetmistim ve merdivenlerden asagiya dusmustum.Merdivenlerden duserken duydugum tek sey ise :
-Bana kisaca Bela derler presses gorusucegiz...
Sözlerinin arkasindan ise tum evi inleticek kadar güçlü bir kahkaha...
Düşmüştüm.Goz bebeklerim kalkmiyordu ve bilincim kapanmisti...

BALLAR YENİ BÖLÜM GELDİ...

ELİMDEN GELDİĞİNCE BÖLÜM ATMAYA ÇALIŞIYORUM...

23. BÖLÜMÜ ÇOK HIZLICA ATICAM ÇÜNKÜ ÇOK HEYECANLI BİR BÖLÜM OLDU...

BU BÖlÜMÜ DE BEĞENDIySENIZ OY Ve YOrUm ATMayi UNUTMAYINNN...

SİZİ ÇOK SEVİYORUM...