savior || lee taeyong

başlıksız hikaye bölümü

[11]

taeyong||sia-dressed in black

*biliyorsunuz ki medyaya şarkıları türkçe çeviri halinde koyuyorum ,  bu şarkıyı koyarken bambaşka hissettim.resmen , apaçık taeyong bu şarkı.başka hiçbir şey demiyorum.

Telefonumun anlamsız ve klasik melodisi  kulaklarımı doldurduğunda yavaşça gözlerimi araladım.Başımda resmen canımı yakan bir ağrı vardı , bedenim çok rahatsızdı ve her yerimin altını henüz ayağa kalkmadan bile anlayabilmiştim.

Göz kapaklarım her zaman olduğu gibi hızlıca açıldığında göz göze geldiğim tavanın kendi odamın tavanı olmadığını anlamıştım.Üzerinde bulunduğum şey , yatağım değildi.Kaşlarım daha da çatıldı ve başımı kaldırarak etrafıma baktım.Griye çalan bir tonla boyanmış duvarlar , üzerinde anlamsız resimlerin olduğu tablolar , kitaplar , kitaplıklar ve belki de hayatımda gördüğüm en dağınık evle karşılaştığımda yüzüm anlam veremediğim ve muhtemelen çok çirkin olan bir hale büründü.Oturduğum siyah ve yumuşak koltukta sıçrayarak kalktım.Burası benim yurt dairemin şekline çok benziyordu.Amerikan tarzı mutfak , kapı ve kapının hemen yanında yatak odası,çünkü benim dairemde öyleydi,vardı.

"B-ben neredeyim böyle ?"dedikten sonra ellerimi kısa saçlarımdan geçirdim.Resmen bocalamıştım.

Hiç susmadan çalmaya devam eden telefonum , koltuğun hemen önünde duran sehpada gözüme çarptığında hızlıca elime aldı.

Ortak ;) arıyor...

Beklemeden kulağıma götürdüm." E-efendim Yi Seo ?"

"Haewon neredesin sen ? On saattir kapının önünde bekliyorum !" dediğinde dudağımı ısırarak bir elimi belime yerleştirdim ve sessiz olmaya özen göstererek konuştum.

"Ben evde değilim."

"Bana bilmediğim şeyler söyle Hae...neredesin ?" dedi.

"Şey ,  arkadaşımın evindeyim şu an.Kahvaltı yapacağız birazdan."dedim.

"Kahvaltı mı ? Saat öğlen üç buçuk Haewon ne saçmalıyorsun ?"dediğinde gözlerimi kısarak elimle alnıma hafifçe vurdum.

"Aaa ,  biraz geç yattık da.O yüzden yeni kalktık ,  her neyse neden aramıştın ?"dediğim anda gözm sehpanın üzerinde duran beyaz not kağıdına kaydı.Kaşlarımı çatarak kağıdı hızlıca elime aldım ve yazılanları okumaya başladım.

"Ben gelene kadar evden çıkma.Fazla sesin çıkmasın ,  biliyorsun yurdun duvarları çok ince küçük kız."