savior || lee taeyong

başlıksız hikaye bölümü

[12]

taeyong||demi lovato-tell me you love me

''Neden böyle bir şey istiyorsun ?''dedi Haewon arkasına yaslanarak.

Taeyong , içkisinden bir yudum daha alarak başını geriye attı ve tavanı seyretmeye başladı.Dağınık saçları ve şu anki görüntüsü karşısındaki kızın dilinin tutulmasına ve duygularının karmakarışık hale gelmesine sebep oluyordu.

''Bilmem ,''dedi ve bakışlarını Haewon'a çevirdi.''Sanırım canım öyle istiyor.''dediğinde çatık kaşlarını itinayla havaya kaldırdı genç kız.

''Bana sürekli gitmemi söylemene rağmen bir anda yanında kalmamı istemen çok saçma.''dedi.

''Git desem bile gitmeyen biri olduğun için yanımda yaşayacak olmak senin için zor olmasa gerek.''dedi Taeyong iddialı bir ses tonuyla.Haewon , diliyle yanağını şişirdikten sonra karar vermek için kendine biraz zaman tanıdı.Aslında cevap en başından belliydi ama aklını kurcalayan tek bir soru olduğu için vezinsiz bir sesle bakışlarını kızarmış ve yorgun gözlere çevirdi :

''O gün kafeye neden gelmedin ?''dediğinde Taeyong bakışlarını ona çevirmedi ama başını yavaşça sallamaya başladı.Bu sorunun cevabını Haewon'un çok merak ettiğini biliyordu.

''Üzüldün mü ?''dediğinde Haewon gözlerini genç adamın yüzünün her zerresinde gezdirdi ama hiçbir alay belirtisine rastlamamıştı , Taeyong bu soruyu sorarken belki de hiç olmadığı kadar ciddiydi.

''Sanırım,''dedi ve derin bir nefes aldı Haewon.''Baya bir ağladım.''

''Bende çok ağlamıştım.''diyerek  arkasına yaslandı ve başındaki kapüşonluyu indirdi , siyahlarının dağılmasına izin verdi Taeyong.''Kısasa kısas.''

''İntikam almak için mi gelmedin yoksa , bu halde olmanın sebebi ben olmadığım için mi ?''dedi Haewon , alacağı cevap hayatını pek etkilemeyecek olsa da benliğini derinden sarsma ihtimali vardı.

''İntikam için.Bu halde olmamın sebebinin sen olduğu çok açık çünkü.''dedi.Bu kelimeleri bir araya getirirken içinde gram acıma duygusu yoktu. genç adamın çünkü , ona acımasız olmayı Haewon öğretmişti.

''Ben miyi-''

''Sakın bana öyle saçma bir soru sorma,''dedi işaret parmağını kıza doğru hafifçe uzatarak.''Bana eski defterleri açtırma.''dediğinde bu konuşma artık alev almaya başlamıştı çünkü  güpegündüz bir meydan okumaydı.