[15]
taeyong||NF- can you hold me ?
"Sana diyorum işte o öyle olmuyor."elimdeki konserve açacağını ve konserve kutuyu çekiştirerek aldı.
"Eğer senin dediğin gibi yapınca açılırsa yemekleri ben yapacağım,hadi bakalım !"diyerek sinirle ellerimi göğsümde birleştirdim.
Onun evine taşınmamın üzerinden koskoca iki ay geçmişti.Çok yaşamıştık ama evde çok fazla yan yana bulunamıyorduk.O erkenden gidiyor ve ben eve geldikten çok sonra geliyordu.Belki kasten yapıyordu ama onun kokusunun sindiği odalarda dolaşmak bile içimi huzura erdiriyordu.
Bu iki ay içerisinde gözlemlediğim kadarıyla Taeyong'da büyük bir iyileşme vardı ve bu beni mutluluktan arşa çıkartıyordu.Göz altlarındaki morluklar ve gözünün içinde toplanmış kanlar artık yoktu , çok nadiren içki içiyor ve benim yanımda düzenli yemek yiyordu.Siyah kıyafetlerinden kurtulmuştu.Odasındaki siyah perdeleri çıkartmıştı , evde yüksek sesle eğlenceli şarkılar dinliyordu ve en önemlisi , artık gerçekten içten bir şekilde gülümsüyordu.Bileklerindeki izler artık yoktu , bir daha da geri gelmeyeceklerine emindim.
Klip için siyah saçlarını kırmızıya boyatmıştı.Aynı şekilde bende klibim için siyah saçlarımın aralarına kırmızı attırmıştım ve karşı karşıya gelip , birbirimizi ilk defa öyle gördüğümüzde kahkaha atmaya başlamıştık.
Elindeki konserve kutusunu tezgaha sertçe bırakarak gülümsedi."Kolay gelsin, küçük kız."diyerek göz kırptı ve mutfaktan ayrıldı.
"Bunu nasıl yaptın...hayır yok artık ! Açılması imkansızdı !"diyerek bakışlarımı kendini koltuğa atmış olan Taeyong'a çevirdim.Omuz silkerek gülümsediğinde gözlerimi devirerek tezgaha döndüm.
Bu aralar evin güncel konusu yemekleri kimin yapacak olmasıydı.Taeyong "sen kızsın , sen yap" diye tutturduğunda tüm feminen tarafımı ortaya koyarak onu bir şekilde beraber yemek yapmaya ikna etmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
savior || lee taeyong
Fanfiction''Neden bu kadar çabuk yıkıldın ?''dedim parmaklarımla oynayarak.Onun sesini duyacağım için gözlerimi sımsıkı kapattım , zedelenmiş sesini duymak içimi milyonlarca parçaya ayırıyordu. ''Bir kurtarıcımın olmadığını ve olmayacağını biliyordum.Kollarım...