Intimidation

eleven

——♡——
Chapter Eleven
comfort

Pagkatapos 'kong kapalan ang mukha ko, dinala naman ako ni Benj sa Jollibee.

  Nag-order siya ng pakain habang naka-abang ako sa isang table. My stomach grumbled. Oo na, tiyan ko! Malapit na ang pagkain.

  A few minutes later, Benj approached the table with a tray filled with food.

  "Thanks, Benj." I said.

  "Okay."

  Nagsimula akong kumain dahil gutom na gutom na ako. Nakita ko si Benj na nakatingin saakin.

  "Why are you looking at me like that? Kumain ka na kaya." I looked at him, annoyed. I then averted my gaze to his peach mango pie na hindi pa niya kinakain. "You haven't even started eating."

  "Didn't you say you had a project to do? Gawin na kaya natin." He replied. Nakapatong lang ang pagkain sa harapan niya at hindi niya ito pinapansin.

  "Wait, nag-eenjoy pa ako." I said and continued eating.

  Habang kumakain ako ay may dalawang babae sa kabilang lamesa na nakikipag-usap. I assumed they were talking about Benj, since they were obliviously staring at him.

"Ang gwapo niya, noh?" Sinabi nung isang babae. She was prettier than the other one.

"Hingin mo 'yung number niya."

"Tignan mo naman 'yung kasama niya. Baka girlfriend niya."

  "So? Sa panahong ngayon, uso na kaya 'yung cheating!"

  I almost choked on my spaghetti when I heard what she said. Ganito na ba ang mindset ng mga tao ngayon? Akala ba nila na okay lang manloko ng tao?

  Of course, this got me furious. I'm an occupational therapist-to-be and I'm required to possess a set of morals and beliefs. Nakakainis lang na ganyan ang pagiisip ng mga tao.

  I glanced over to Benj para malaman kung nakikinig din siya sa conversation nila. Nakapikit ang mga mata niya while he was facing the table. Halatang naiinis!

  Pero grabe, ha! Ang landi nung isang babae na 'yun! I gave her a death glare, and she gave me one too.

  As much as I want to be a therapist, 'di ko matiisang mainis nalang sa mga tao!

  Pagkatapos 'kong kumain, pinunasan ko ang bibig ko gamit ang tissue. "Pwede sa kotse nalang kita i-interview?"

  "Why not here? You want to interview me while I'm driving?" He raised a brow.

  "Hindi naman sa ganun," I began, "ang ingay kasi dito." I said while eyeing the two ladies.

  I heard them murmur among themselves and left it at that. Narinig siguro nila 'yung sinabi ko. "Tara na! Akala ko ba marami ka pang gagawin mamaya?" 

  He didn't eat his food, still, pero hindi ko na siya tinanong tungkol 'dun. Baka wala lang siya sa mood kumain. Peach mango pie lang naman 'yung inorder niya, eh. Diet?