Gökçe, iyi bir korumadır. Ama mesleğinden istifa edip hayali olan Dünya'yı gezmek ister. Tesadüf eseri, Prens Derek 'i kurtarır. Prens ondan koruması olmasını ister ve olaylar böyle gelişir.
Gökçe ve Derek 'in komik anlarına şahitlik edelim. :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dışarıda evin çevrisini gezerken, yerden bulduğum bir odun parçasını cama vurdum. Adamlar irkildiler. Evin arkasına kaçtım. "Ben bakarım" dedi biri. Beş altı kişi ancak vardılar.
Evden çıkıp pencerenin kenarına geldiğinde adamın kafasına odunu indirdim. Yere yığıldı. Tekrar cama vurdum. Gelenin kafasında odunu indiriyordum. Birinin silahını aldım. Artık gelen kalmayınca, içeriye girdim. Prens Derek'in ellerini çözmek için eğildiğimde bana bakmıyordu. "gidelim buradan" dedim ona bakarak.
"Sen hapiste değil miydin?"
"Hapisten seni kurtarmaya geldim, ben öldüreceğim ya. Gelsene başkası gelmeden" diye onu çekiştirdim. Etrafa dikkatlice bakarak arabaya doğru ilerlemeye başladık. Sürücü koltuğuna oturdum. Yanıma o oturdu. Birden gaza bastım. Ana yola çıktığımda yandan ona baktım. Konuşmuyordu sessizdi. "Benim yaptığımı nasıl düşnürsün" dedim sinirle.
"Bilmiyorum" dedi birden.
"Bilmiyorsun, gerçekten de harika bir insansın, herkesin örnek alabileceği bir Prens. Etrafındaki kimseye güvenmeyen"
"Saray muhafız komutanlığı bana delilleri gösterdi sen" sustu.
"Yahu ben saray askerlerine senden kaçmak için ditmiştim. O kadar Türkçe küfür ettim. Utandığımdan. Tesadüf eseri gördüm onu. Ayrıca ben yemeğini denedim bende bir şey olmadı götüren kimse o atmış olmalı"
"Benden mi kaçıyordun yani" dedi şüpheli.
"Ben sana küfür etmedim mi?" başını salladı "İyi ki etmişim" dedim sinirle gaza basarak. Gülmemek için elini ağzına koydu. Dikiz aynasına gözüm takıldı. Bir araba hızla geliyordu. "Sanırım takip ediliyoruz" dedim ona bakarak. Arkaya baktı.
"Şu yoldan gir" dediğinde dediği yola girdim. Hızla arkamdan manevra yapıp o da girdi. "bu yol otobana çıkıyor"
"Tamam" dedim nasıl olsa o biliyordur diye düşündüm.
Otobandan hızla ilerlemeye başladık. "Kavşaktan dön" dedi bir hareketle kavşaktan döndüm. Araba duramadı arkasından başka biri çarptı. Bende gülerek yola devam ettim. Ama gittiğimiz yeri ikimizin de bilmediği bir gerçek vardı.
Navigasyondan yardım alalım dedim. Navigasyon da bizi köylük bir yere getirince Derek'e baktım. "Nasıl ya" dedim sinirle. Gündüz olmak üzereydi. Ormanlık yoldan ilerlerken tekerleklerden sesler gelmeye başladı. "Sanırım lastik patladı" dedim sinirle. Arabayı durdurdum. Aşağıya indim. İkisi de birden patlamıştı. Arkada tek lastik varsa boşuna uğraşmış olurdum. Prens'i buradan uzaklaştırmam gerekiyordu. "gitmemiz lazım, yürüyerek devam edeceğiz" dediğimde başını sinirle havaya kaldırdı.
