Ya istemeden kırdıklarımız,
Ümit verip yarı yolda bıraktıklarımız,
Gözünde yaş,kalbinde hıcran bıraktıklarımız,
Ümidini hüsrana,beklentisini boşa çıkarttıklarımız,
Çehrelerine hüzün kondurduklarımız,
Ağlamaktan kızıllaşan gözleri öylece bıraktıklarımız,
Ayağını,kolunu ve başını değil ama...
En değerli yeri olan kalbini kırıp bıraktıklarımız,
Yediği yemeğin tadını acılaştırdıklarımız,
Eli tutmaz,dili konuşmaz,ayağı yürümez,
Ciğerleri nefes alamaz hale getirdiklerimiz,
Içtiği suya zehir kattıklarımız,
Koluna kelepçe,ayağına pranga taktıklarımız,
Ekmeksiz yaşayıp hürriyetsiz yaşayamayanları,
Hürriyetten mahrum zindanlarda çürüttüklerimiz,
Henüz konuşmaktan bile mahrum bebeleri,
Anneye, babaya hasret bıraktıklarımız,
Kuşlar gibi hür olmaktı hayalımız diyenleri,
Gökyüzüne hasret bıraktıklarımız,
Boynu bükük,kalbi kırık bıraktıklarımız,
Kalemleri yazısız,sazları sözsüz bıraktıklarımız,
Yazarları yazamaz,ozanları söyleyemez hale getirdiklerimiz,
Şimdi size bir kez daha soruyorum.
Onu şunsuz,şunu bunsuz bıraktıklarınız,
Insanları masum isteklerinden mahrum bıraktıklarınız,
Ötelerde yakanıza yapıştıklarında...
Onlara bir şey söyleyebilecek misiniz?
Kafanızı kaldırıp bir kez yüzlerine,
O gün ay gibi parıldayan yüzlerine,
Bir kez olsun bakabilecek misiniz?
Işte o zaman geldiğinde...
Kaçınız yok olmayı,kaçınız toprak olmayı,
Kaçınız keşke hiç var olmamayı dileyeceksınız?
Işte ben o günden çok korkuyorum.
Ya siz ey vicdanları körelenler...
Ya siz...
Not: İstemeyerek de olsa kalplerini kırdıklarıma , yüreklerinde sızı bıraktıklarıma, bir damlacık da olsa gözünden yaş akıttiklarima İthaf olunmuştur. Affedin lütfen...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KATRE {Şiir Kitabı}
PoésieBazen bir dize , kitapların anlatamadığından daha çok şey anlatır. Hani içinizden konuşmak gelmez de karşınızdaki kişiye öylece bakarsınız. Fakat öyle bir bakıştır o bakışınız ki sabahlara kadar konuşsanız anlatmak istediğinizi o bakışınızla anlattı...
