Ben bir çocuğum.
Hayatında hiç oyun olmayan bir çocuk.
Beni nasıl anlayacak, hayatımı film yapıp ekranlarda seyredenler.
Bemim derdimi nasıl çözecekler?
Acımı sadece fotoğraflayıp sonra da hızla yanımdan uzaklaşanlar?Dinlencesi olmayan bir hayatım oldu.
Daha körpecikti ellerim, kazma kürek tuttuğunda.
Hanı sizin yaşlanınca bükülen belleriniz varya!
Benim belim daha on beşinde büküldü.Emsallerim annelerinin dizlerinde ninni dinlerken,
Ben savaşın ortasında bomba sesleri dinliyorum.
Emsallerim annelerinin gül kokusunu içine çekerek uyurken,
Ben burnumu yakan barut kokularıyla,
Her yanımda kol gezen, buz gibi ölüm kokularıyla uyuyorum.Benim anne babamdan hiç isteğim olmadı.
Onlara karşı hıç naz yapamadım.
Çünkü benim annem de babam da hiç yanımda olmadı.
Ve ben hiç çocuk gibi olmadım,olamadım.Ben sevgiyi, şefkatı...
Benim gibi sokaklarda yatan anne kediden öğrendim.
Ben yavru kediler kadar bile şanslı olamadım.Hanı sokak hayvanlarını savunanlar var ya!
Soruyorum size...
Ne kadar samimisiniz işinizde?
Yoksa insanın değeri yok mu gözünüzde?Ben ağlayınca kimse silmez gözyaşlarımı.
Teselli edenim de yok benim.
Beni nasıl anlasın,
Başında anne babası pervane olan çocuklar.Ben bir çocuğum.
Kırlı sokakların içinde büyümeye çalışan bir çocuk.
Ben utanmıyorum halımden.
Gocunmuyorum da.
Çünkü bu sokakları kire pasa ben bulamadım.
Belki kirlendim ve pislendim.
Ama kirleten ve pisleten hiç olmadım.Ey kendine ehli vicdan diyenler!
Bizi televizyonlardan izleyip,
Ahlanmakla vahlanmakla yetinenler!
Boşuna sizlanmayın.
Çünkü ben sizi hiç duymuyorum.
Asla da duyamayacağım.Ne zaman el uzatacaksınız bize?
Ne zaman acımızı gerçekten hissedeceksiniz?
Ve ne zaman sadece izlemekten vazgeçeceksiniz?Ben artık bir çocuk değilim.
Çünkü çocukluk bambaşka bir şeydi!
Ben o bambaşka şeye hiç erişemedim.
Çünkü sizin kilettiğiniz dünyanın kirinde boğuldum.Şimdi siz ey kendini entelektüel sanan gafiller!
Siz sokak hayvanlarının hakları için dünyayı ayağa kaldırın.
Ve, ister samimi olun, ister olmayın.
Çünkü ben artık yalancı dünyanızda yaşamıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KATRE {Şiir Kitabı}
PoesíaBazen bir dize , kitapların anlatamadığından daha çok şey anlatır. Hani içinizden konuşmak gelmez de karşınızdaki kişiye öylece bakarsınız. Fakat öyle bir bakıştır o bakışınız ki sabahlara kadar konuşsanız anlatmak istediğinizi o bakışınızla anlattı...