Reminisce, Way Back 2002 (PG Story series #1)

CHAPTER 39

1 week after gray left the country

Ramona

Isang linggo na ang nakakaraan nang umalis si gray... Hindi naging madali sakin ang lahat lalo na naging malapit ako sa kanya... Akala ko ayos lang sakin na may umalis kasi sanay naman ako.. pero nung umalis si gray sobrang hirap nun para sakin

*Phone's call*

"Hello"

"HAPPY BIRTHDAY!!!" sigaw ni Coen

"Thank you"

"Oh, wag kana malungkot ok this is your day kaya maging masaya ka..." Sabi nya

"Sige"

"Pupunta ako dyan around 4:30, may pupuntahan lang ako.. pero ill promise na makakabalik ako no matter what" sabi nya

"Ok" sagot ko bago binaba ang phone

This is my birthday my 18th birthday, my special day pero.. yung mga taong special sakin wala dito... Si walt after ko syang kausapin hindi na sya nag papakita sakin... Nag kikita man kami sa school pero parang hindi nya ako kilala... Si gray naman wala na akong balita sa kanya simula nung umalis sya.. ni hindi ko nga din alam kung bakit sya umalis eh..

Si Victoria at dewey wala na din sila, nag desisyon si dewey na hindi na lapitan si Victoria dahil ayaw nyang maulit ulit yung nangyari...

Si cookie naman, di nadin pinapansin si kenji simula nung nangyari kay Victoria... Si Margaux naman na nakatira na sa bahay ni kenji... Kaya mas nag karoon ng dahilan si cookie na kalimutan si kenji

Si jhina naman patuloy syang tinanggi ni Rodin sa mommy nito.. samantalang si jiminah at Hendrix lagi nag aaway.. pero normal naman yun sa kanila..

Napabuntong hininga ako... "Sana maayos na lahat" bulong ko

"Anak!" Sigaw ni mommy

"Anak!! Andito na yung gown mo!" Sigaw nya pa

Pag akyat nila sa kwarto dala dala nila ang pulang gown na mas malaki pa sakin

"Anak! Im so excited, pinagawa namin yan ng daddy mo dahil gustong gusto namin makitang maganda ang nag iisa naming prinsesa.." sabi nya

Nang tignan ko yung gown grabe yung design dahil halatang pinag handaan nila ang araw na to..

"Anak, mag ready kana pupunta na tayo sa hotel at ipapa deliver nalang yang gown mo dun" sabi nya

Tahimik lang akong sumama kay mommy at tahimik na sumakay sa sasakyan...

"Anak, pansin ko lang kanina ka pa tahimik.. it is because of gray?" Tanong nya

"Nope mom, na su surprise lang po ako sa nangyayari.. di ko po kasi i expect na may mag eefort sakin ng ganto" sabi ko

"Anak, you deserve everything kaya ginagawa namin ng daddy mo ang best dahil hindi namin nagawa sayo yun for the past 17 years... Ito ang unang birthday mo kasama kami kaya i will make sure na lahat maayos" sabi nya