Reminisce, Way Back 2002 (PG Story series #1)

CHAPTER 29

Ramona

kinaumagahan...nang makapag handa ako para pumasok sa school.. napansin kong nag kakagulo ang mga kapit bahay namin.. di ko alam kung bakit pero ang gulo nila...

"Huy! Ramona napaka tagal mo naman bumaba pa special ka ah baba na dyan!" Sigaw ni mama..."haysss ang aga aga sigaw ng sigaw." Inis kong sabi

Nang lumabas ako sa bahay laking gulat ko nang may kotseng nakaparada sa tapat namin. "Oh, princess Ramona andyan na po yung sasakyan nya papasok sa school" sarcastic na sabi ni mama sakin... Di ko lang sya pinansin at tuluyan nang lumabas sa bahay..

"Oh ano kayo mag chismosang kapit bahay! Gulat ko na may sasakyan na anak ko? Tss ma matay kayo sa inggit" mayabang na sabi ni mama sa mga kapit bahay namin na nakatingin

"Sus, maka pag yabang kala mo huwarang ina.. eh halos ipagtabuyan mo nga yang anak mo" sabat nung isa sa mga kapit bahay namin.

"Ma'am sakay na po kayo" sabi nung driver ng sasakyan... Pinag buksan nya ako at nagulat ako nang itulak ako ni mama sa loob...

Nang makasakay ako sa loob, sobrang awkward kasi first time kong papasok nang naka kotse, nakaka hiya lang nakaka inis na ewan mix emotion ang nararamdaman ko.. "Kuya bat po pala ako andito??? Kaninong sasakyan ho to?" Tanong ko."ay ma'am inutusan po ako ni madam na ihatid at sunduin kayo sa school simula ngayon." Sagot nung driver..."sinong madam kuya??" Nagtataka kong tanong nang maalala ko yung babae kagabi yung totoo kong nanay...

Tahimik lang akong nakasakay sa sasakyan habang nakatingin sa bintana.. ini imagine ko kung anong klaseng pamilya yung mapupuntahan ko dun... "Ma'am andito na po tayo sa school nyo, sabi po pala ni madam antayin nyo ako mamayang uwian nyo kasi ihahatid ko kayo sa masion.... Nanlaki ang mata ko sa gulat nang marinig ko yun.. "a..a..noo?" Gulat kong tanong.."yes ma'am kaya wag po kayo aalis dito sa school" sabi nung driver bago sya umalis...

Pag pasok ko sa loob ng school, napansin ko sila jiminah naglalakad kaya naman tumakbo ako palapit sa kanila... "Uy!!"masaya kong Sigaw, pero bigla yun nabawi nang makita namin na umiiyak si Victoria habang naka kapit sa braso ni Cookie."Anong nangyari?!" Nagtataka kong tanong..."pero walang sumasagot sa tanong ko kaya naman nilapitan ko si Victoria.. "Huy anong nangyari?" Nag aalalang tanong ko.. hindi ako masagot ni Victoria dahil humahagolgol sya sa pag iyak..."tara nga" inis na sabi ni Jiminah.. dinala kami ng mga paa namin sa Mini park at dun kami nag usap usap

"Anong nangyari?" Tanong ko muli...umaasa ako na sa ikatlong pagkakataon na tinanong ko sila may sasagot na..."it is because of dewey" sabi ni cookie..."what about him?" Tanong ko..

Kiniwento ni cookie yung nangyari sa kay victoria at dewey... Kaya pala nakita ko si dewey na galit umalis nang makita niya na kayakap ni Victoria si walt. "Yun lalaking yun talaga!!" Inis na sabi ni Jiminah..."jiminah favor naman, pwede ba wag mo nalang awayin si Dewey? Wag nyo nalang sya sugurin.. di nya din naman kasi alam na nalaman ko yun." Malungkot na sabi ni Victoria..

"Ano kaba! Hahayaan mo nalang na paikot ikutin ka nya sa kamaya nya? Ganun ba gusto mo?" Inis na sabi ko..

"no ramona, from now on di nya na ako maloloko kasi simula ngayon  kinalimutan ko na naging kaibigan ko sya.. para matapos na din tong sakit nararamdaman ko walang buhay na sabi nya..."eh bat ka umiiyak?" Tanong ko.."pst!" Saway ni cookie sakin at sinenyasan ako na tumahimik na.

"Hayss Hayaan mo na yun victoria, mga ganung tao wala talagang kwenta kaya hayaan mo na.." sabi ko... Bigla ko naman naisip na i open up sa kanila yung about sa parents ko...