Multimedia: Ege
İnanamıyorum! İzmir'e geri dönüyorum. O kadar özlemişim ki oraları. Toprağını, taşını, denizini, Ege'si-HAYIR ÖZLEMEDİM TABİKİDE. Niye özliyim ki ben o muşmula suratlıyı. Gereksiz. Öküz. Hayvan. Mal. Hem beni özlemeyeni ben niye özliyim. O kadar yıl kardeşim bildiğim insandı ama o beni çoktan unutmuştur. Kim bu kadar sene bekler ki zaten. Her neyse. Bavuluma gerekli eşyaların hepsini tıktıktan sonra odamda göz gezdirdim. Özleyecektim burayı. Her şeyden öncede odamı. Benim mekanımdı burası. Burda ağlayıp, burda güldüm, burda korktum. Kolay değildi düzen bozmak. İç sesim inkar etti. Hayır sen oraya gitmek istiyorsun ve burayı özlemeyeceksin. Çünkü aklın hep Ege'de ve aynı şehirde olduğunuzda olacak. Onunla olan anılarınızda olacak. Onu arayacak gözün her yerde. Burayı hatırlamayacaksın bile. Onunla olduğun her yere gidip belki bir umut bulurum diyeceksin. Ve her şeyden önce sen Ece İzmir'e bomba gibi düşeceksin.
Merhaba wattpad insanları. Öncelikle size kırgınım. Bu bizim ilk kitabımız. İlk başlarken hevesle başlamıştık ama sizin bu ilgisizliğiniz hayliyle bizim hevesimizi kırıyor. Biraz daha anlayışlı olmanızı istiyoruz. Düşüncelerinizi yazmanız ve hikayeye oy vermeniz aslında o kadar da zor değil. Biliyorum daha yeni başladık ve hemen de kitabın tanınması imkansız. Ama en azından kitabı görenlerin düşüncelerini ve oylarını görmek istiyoruz. Ve unutmadan sizleri seviyoruz ♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzmir'in Bombası
Teen Fiction"Bu eller ayrılırsa bir daha yüzyüze gelmeyelim." "Niye böyle dedin şimdi biz ayrılmayacağız zaten." "Eğer ayrılırsak ki bu ihtimali düşünmek bile istemiyorum, birbirimizi hiç tanımamış gibi devam edelim." "Ayrılık konuşması mı yapıyorsun Ege doğru...
