Şiirsel Hikâye | KageHina
On yaşından beri her gece Hinata'nın rüyalarının gerçeği olan Kageyama Tobio, turuncu saçlı gencin on sekizinci yaş gününün ardından mandalinalı düşle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
beni her her gece ne kadar, ortada bırakılmış bir sik gibi hissettirsen de, her sabah senin yanında uyanmak istiyorum.
kocaman yüreğinde, bana küçük bir yer vermesen de, seninle eve gelmek istiyorum. ama evimiz, benim seslerimle dolu bir kutu olabilir. çünkü biliyorsun, ikinin üçe yuvarlandığı saatlerde, gölgemle kendime güvenemem. bununla yalnız başıma uğraşamıyorum, seninle eve gelmeme izin ver.
senin yanında uyumak istiyorum. şu an yapmak isteğim tek şey bu. bu yüzden şimdi geri gel. geri gel, terk ettiğin mavi mahallemize. tüm ihtişamınla bul beni. sarıl bana. sana söz veriyorum, neden gittin diye, hiç kızmayacağım sana. sadece sımsıkı sarılıp, boynundaki o çukurda ağlayacağım. sana söz veriyorum, burnumu çekerken az ses çıkaracağım, hiç rahatsız hissettirmeyeceğim seni. belki göz yaşlarım sel olur, doldurur köprücük kemiklerini. gel bana. bul ve öp beni. yanında uyumam için iknâ et beni.
seninle el ele tutuşmak istiyorum. sana yakın olmak olmak istiyorum. çünkü, ellerin ve dudakların hâlâ yollarını bilmiyorlar. fâkat bizzat ben, nereye ait olduklarını öğreteceğim onlara.
şehvetli nefesin tenimi yalamaya başladığında, çizgi çekmeyi sevdiğimi biliyorsun.
ama seninle ne kadar az vakit geçirirsem, iyileşmek için o kadar az vakite ihtiyacın olur.
eğer, senin için önemli değilse, çektiğim o çizgiyi yürüyüp geçeceğim. aramızdaki köprüde sıkışmış, gri alanlar ve beklentiler var. dürüst olmak gerekirse, ben yalnız değilim, evet.
senin yanında uyumak, ellerini tutmak, sana yakın olmak istiyorum. beni bunlar için iknâ et.
