Şiirsel Hikâye | KageHina
On yaşından beri her gece Hinata'nın rüyalarının gerçeği olan Kageyama Tobio, turuncu saçlı gencin on sekizinci yaş gününün ardından mandalinalı düşle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
hayat zor, bilirim. senin tüm ışıkların kırmızı, ama ben, maviye gitmeye yeşilim.
eskiden seni yukarıda görürdüm, çünkü beraberdik, ve gökyüzünün mavisi seninle güzeldi. şimdi sadece aşağıdasın, çünkü mavisi turuncusunu terk etti, ve gözyaşlarım arz câzibesine yenik.
bana geri gel istiyorum. ama gelmiyorsun. seni istiyorum, ama benim olmak istemiyorsun. ne yapacağım, hiç bilmiyorum. sadece seni istiyorum, çaresizce, körü körüne istiyorum işte. gitmeni istedim, kabul. ama şimdi gelsen, mavi mahallemde kal diye, ne gerekiyorda yapardım.
hiçbir şeyine, "hayır," diyemiyorum. hâlâ her şeyini istiyorum. ışıklar açık olsa da, evde kimse yok. kalbimin dört odacığı da sensiz ve bomboş.
biz henüz çocukken, seni ne kadar sevdiğimi fark edememişken, kendime, kontrolümü asla kaybetmeyeceğim hakkında, onlarca söz vermiştim. yeminler etmiştim. fâkat, bilirsin. işler her zaman istediğimiz gibi gitmez, ve bu sefer de benimki gitmedi, kendime verdiğim sözü tutamadım. çok yavaş atan bir kalbe âşık oldum.
bana her bakışında, kendini görmeni istiyorum. sen olmak istiyorum. kendimi maviye boyayacağım.
sana her bakışımda, kendimi görmek istiyorum. beni maviye boyamanı istiyorum.
siyah ve beyaz görüyorsun, biliyorum. mavi olduğun hâlde, hep gri gibi hissediyorsun, biliyorum. o yüzden, sana gözlerini kıskanacak, masmavi bir gökyüzü çizeceğim.
ben, Shoyo Hinata çocukluk arkadaşın, ilk aşkın, ilk öpüşlerin, ilk dokunuşların. ve ben, sensizken mavinin dışında hiçbir rengi göremeyen bir renk körüyüm, Tobio Kageyama.
ne zaman sensizken gözlerimi açsam, yağmurlar yağıyor. yanaklarım ıslanıyor, çenem titriyor.
ben çoktan, derin dehlizlerinde yolumu kaybettim, ve aylardır bir çıkış yolu bulamıyorum.
sevgilim, sensizliğe dayanamıyorum.
sevgili atıfetim, bunlar benim son sözcüklerim.
lütfen, geriye dönme. biraz daha uzak tut kendini. çünkü eğer dönersen, sığınacağın bir evin olmayacak. bir istasyon var, başka bir istasyon daha, ve işte hepsinin sonunda, sendeki derin maviyi kıskanan o Atlantik.
sevgili mavi, ben seni herkesten, her şeyden çok seviyorum ama, mavi mahallemi artık ben de terk ediyorum. sana veda etmeye dayanmaz bu yüreğim ama, bu gece, artık bir turuncun olmayacak. kaçmıyorum, yalnızca uçuyorum. ve adetâ kutsal bir kadehten içki içer gibi, öpüyorum asil dudaklarından.
elveda, turuncu.
[mavisine veda edemeyip kendisine veda eden bir turuncu bırakıyorum buraya.
blue (mavi): aynı zamanda üzüntü anlamına gelmektedir. yani, shoyo, üzüleceğini bilse bile satırlarca tobio'nun kendi yanında olmasını istediğini yazmıştır.
buraya kadar okuyup da hikayenin açıklama kısmını okumayan sevgili okurkuşlarım, lütfen bu satırlar gibi orayı da okuyunuz.
umarım kelimelerle yaptığım ufak dansları beğenmişsinizdir. 💞💋
elif, umarım en çok senin hoşuna gitmiştir, güzel çiçeğim.
yazmaya başlayıp da bitirebildiğim her kurgumun bir sebebi vardır, bilirsiniz beni. ben, yıllardır içimdeki ukdeyi öldüremiyordum. her siktiğimin anı benimleydi. nereye gitsem oradaydı, anılar zihnimi sürekli doldurup beni çok yoruyordu. kimseye açamadığım hislerimden kurtulmak için buraya koştum çünkü artık dayanacak mecâlim kalmamıştı. bazı geceler taslaklarımın arasına girip ağlaya ağlaya yazdığım şu satırları bir bütün hâline getirebildim sonunda ve serdim sizlere. demek istediğim şey, hiçbir sözcüğümün altı boş değil. hepsinde duygularım bir top yumak gibi sarılmış ve saklı. umarım gözyaşlarımın nemini size hissettirebilmişimdir. eğer bunu size hissettiremediysem kendimden çok utanırım çünkü gecelerle döktüğüm gözyaşlarım benim için hiçbir gerçeklik ifade etmez hâle gelir. belki kelimelere dökünce basit gelecek ama gecelerce delice hislenip yine gecelerce yazdım. çünkü zihnimdeki onu öldüremiyordum ve ben de çareyi onu hâlâ dileyen kendimi öldürmekte buldum. bilirsiniz, bazen yaralarımızı sarabilmek için her şeyi silmeliyiz, adetâ bir anka gibi kül olup yeniden doğmalıyız. eğer zihninizde kendinizi öldürmeye cesaretiniz yoksa beni hatırlayın, bu sözcüklerimi hatırlayın. siz mutlu olmayı hak ediyorsunuz, kendinize bu şansı tanıyın.
duygularımı okuduğunuz için teşekkür ederim. 💞bahsettiğim şey hikayeydi.
sizi seviyorum, sizi kocaman öpüyorum. sizi turunculuyorum, sizi maviliyorum. 🧡💙 hepinize güzel geceler. ♥️]
