Helena
Nagbell na at uwian na! Nagsisilabasan na ang mga kaklase namin.
"Tara sa cafeteria!" pag-aya ko sa mga kaibigan ko.
"Sulitin natin ang araw na 'to kasi ngayong araw lang every year nanlilibre 'tong si Helena!" napatawa ako sa sinabi ni Shin.
"Hoy, 'wag niyo naman sana ubusin pera ko!" ani ko.
"'Di ka kaya nauubusan! Sana all." sabi ni Tania.
I rolled my eyes at what their saying. Hindi ako mayaman, parents ko lang ang mayaman.
Today is my birthday.
Paggising ko, hindi na ako nagulat na wala na naman ang parents ko para sabayan akong mag breakfast. They're always busy. Medyo nalungkot ako kasi birthday ko nga tapos 'di man lang ako nakatanggap ng greetings mula sa kanila.
But my sadness was replaced by happiness because of my friends. Sila palagi nagpapasaya sa akin.
"Okay, okay, tara na." sabi ko na lamang.
Lumabas na kami sa classroom at naglakad na papunta sa cafeteria. They keep on saying happy birthday and ako ang nahihiya para sa kanila!
"Guys, pinagtitinginan tayo. Lessen your voice!" bulong ko sa kanila.
"Ba't ba? Pag birthday mo nga lang kami nililibre, eh, kaya we're happy!" Grey said. Itong kulay na 'to talaga.
Noong on the way na ako papuntang school, they told me to meet them at the coffe shop sa tapat ng university dahil sabay sabay na daw kaming papasok. Dali-dali akong nagpunta doon and nagpasundo na sa driver. I got there at around 7:48 am and first subject namin is 8 am.
They rented the whole coffee shop for just 15 minutes and natawa talaga ako. Fifteen minutes? Really?!
Malapit na daw maubos ang fifteen minutes kasi kanina pa daw sila dito so they sang the birthday song so fast and then I blow the candle. Sa maliit na cupcake nga lang nakalagay ang candle but it's okay with me, as long as they're with me in my day.
Nakarating na kami sa cafeteria and nagpunta kami sa usual naming table doon na nasa pinakahilid at the right side sa pinakalikuran. Ewan.
"Grey and Kairro, do your work, Helena, you pay! Order na tayo, guys!" Shin happily said. Nagpapalakpak pa habang nagtitingin sa menu sa table.
Every table had menu's on it. Dapat lang. Kapagod magtingin tingin ng orders doon sa upper part ng pag oorderan mo. Magkakastiffneck ka pa.
Grey and Kairro ordered our foods and nagbigay lang ako sa kanila ng pera and their mouth was hanging open to the money I gave. Talagang 'di pa rin makaget over na manlilibre ako ngayon. 'Di na sila nasanay every once a year.
After a while narating na ang inorder namin and napabalik pa silang dalawa kasi maraming pagkain. Ugh!
Nasa gitna nila akong apat. Katabi ko sa right side si Shin and katabi naman niya si Grey. Sa left side naman katabi ko si Kairro and katabi niya si Tania.
We began eating. 20% eating, 50% daldalan, and 30% tawanan.
I could never ask for more. They're probably the best friends I ever had in life.
---
After namin kumain uuwi na kami sa mga bahay namin. Tania told me na samahan si Grey na bumili ng calculator sa mall.
YOU ARE READING
Fifty Days To Be You
General FictionFifty Days To Be You How could they solve their problem when they don't even know what's the cause of what is happening... Could they fall in love in the process of finding out how to go back to their normal lives?