Fifty Days To Be You

Kabanata 2

April 6, 1905: Thursday

---

Helena

Dumaan ang dalawang araw at medyo may nalalaman na ako dito sa pamilya ni Mauricio.

Lolo niya pala 'yung naka discover nitong isla.

Discoverist. Natawa ako sa naisip ko at tumitig sa kisame ng kwarto ni Mauricio.

I still don't know how I got inside this body. I know we switched souls and to be honest, I want to go back to my normal life.

Last night, I'm so frustrated to the point that I cried hard until I slept.

Napaisip ako kagabi na, 'Baka bukas babalik na ako sa normal kong buhay.' Pero hindi nangyari. Kailan pa kaya ako makakabalik sa pamilya ko?

Sana alagaan ng mabuti ni Mauricio ang kata--

Nanlaki ang mata ko dahil sa narealize. Oh my gosh! Surely nakita niya na ang katawan ko! That's fucking embarrassing! Baka kung ano na ang gawin niya dun, baka nag-eexperimento na siya sa katawan ko!

Then I remembered something. Nakita ko na rin ang katawan niya and nahawakan ko na kagabi but I didn't gave malice on it! Inisip ko na nga lang na humahawak ako sa water bottle.

Kwits lang kami.

Napahinto ako.

Hindi ko nagawang libutin ang buong kwarto niya.

Tumayo ako galing sa pagkakahiga at nilisan ang kama.

Pumunta ako sa kanyang malaking cabinet at binuksan ito. Sumalubong kaagad sa akin ang salamin at pinakita ang mukha ni Mauricio.

Potek ang gwapo talaga.

Moreno.

Ang ganda ng mga mata! Haba pa ng pilikmata niya. Napakatangos rin ng ilong. May foreign blood kay 'tong si Mauricio? Tas ang lips! Kissable, ghorl! Gusto ko rin ang jawline niya, nagsusumigaw sa pagiging lalake.

Ang mga damit na nandito ay mga puting t-shirt at mga slacks. May mga barong rin na napakarami.

Pa'no kaya siya nagkakaroon ng abs, eh, wala pa namang mga equipments na pang-gym dito.

Napadako ang paningin ko sa parisukat na malaking bintana. Naglakad ako papunta roon at namangha sa nakikita ko galing dito.

From here you can see their beautiful garden. Yung garden nasa left side ng harap ng mansyon at 'yung nasa right side naman ay isang malawak lang na lupang may bermuda grass. Napagigitnaan ng dalawa ang isang malawak na daan palabas.

I remembered Mauricio's mother saying that this is Isla Verdad. Siguro kung ano iyong Isla Verdad ngayong taon, hindi ito katulad ng kasalukuyang Isla Verdad.

I want to explore the Island. The 1905 Isla Verdad.

--

"Halika at kumain," iyon ang bati sa akin ni Donya Tina nang mapadako ako sa kusina. "Sakto ang iyong pagdating dahil aakyat na sana ako sa kwarto mo."

Tanghali na akong lumabas sa kwarto.

Iminuwestra niya sa akin ang upuan na katabi niya. At dahil lalake na ako ngayon, pinaghilaan ko siya ng kanyang upuan bago ako umupo.

"Salamat anak," nahawa ako sa kanyang pagngiti.

"Sabi sa akin ng iyong ina na wala ka daw maalala kahit kaunti? Tama ba, Mauricio?"