Between The Two of Us

Chapter 15

Chapter 15

"Para kang tanga." yun lang ang tanging nasabi ko.

His lips parted in amusement. I looked away to hide the embarrassment.

"What?" hindi makapaniwalang tanong nya.

I pouted. Dahan dahan ngumiti ako at humalakhak. Binawi ko ang kamay ko sa kanya at hinampas ng bahagya ang braso nya.

"Para kang tanga. Muntik na akong maniwala." sabi ko at tumawa. Grabe feeling ko nababaliw na ako. Naiiyak ako pero tumatawa ako. Nakakabaliw pala to!

"I'm not kidding, Amara." mariing aniya. Napawi ang ngiti ko at bumilis ang tibok ng puso ko.

"Jander, hindi nakakatuwang biro to." I said warning him. Because seriously, if he laugh after and break the bubble in my head, I'll cry. Ngayon nga naiiyak na ako sa kaisipang nagloloko lang sya.

He sighed deeply. Kalaunan tumango sya. Napasinghap ako. See, he's joking. Damn. Hihimatayin na ako sa kaba, pero nagawa nya pang magloko.

"I'm sorry." he said. Nagbukol ang lalamunan ko. Shit. Naiiyak ako. Ganun ba kami talaga ka close na kaya nya akong biruin ng ganito? Hindi ba big deal sa kanya yun?  O alam nyang gusto ko sya kaya pinagti-tripan nya ako.

"I'm sorry if I can't control myself..."

Natigilan ako at nilingon ko sya. Nakatanaw lang sya sa harap namin. Sa puno kung saan sya madalas.

"I'm sorry kung nabigla kita. I know you won't believe this. Ilang buwan pa lang tayong magkakilala. I won't pressure you. I know, you're focus on your studies first. I can wait."

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nya. What the hell is he saying? He can wait? Saan? Kanino? Sa akin?

"Are you freaking serious?" I asked in disbelief.

"Yes." maagap na sagot nya. Peke akong natawa. Iniisip na biro lang talaga to.

"Kung kanina hindi ako nagalit, ngayon magagalit na talaga ako sayo dahil sa joke mo at---"

"I said I'm serious. I like you. That's the truth."

Napakurap kurap ako. Natutop lahat ng gusto kong sabihin. I cannot formulate any words that would fit in. Sa dami ng nagkakagusto sa kanya, bakit ako?

I shrugged my head at him. Not believing anything. Mas mabuting sigurado kaysa sa huli masaktan lang ako.

"Jander, hindi ako naniniwala. B-Bakit ako?" I asked him, confused.

"Bakit hindi?" he asked back.

Tila nagiba lahat ng pader na tinayo ko. I don't know what to say or react anymore. Gulantang ako sa mga sinasabi nya.

"K-Kailan pa?"

"The first time we met."

"That's bullshit." hindi ko na napigilan.

The first time we met is in the mall! And I can remember myself hating him that time. He doesn't know me, and I don't know him either. I don't believe in love at first sight! Wag nya sabihing ganun kasi hindi talaga ako maniniwala.

"In the bar, one time. When you and your friends performed. The moment I saw you sing, my heart melts."

"W-What?"