RACHEL

SEAN

DON'T READ IT IF YOU'LL REPORT IT!

Chapter 8

Ng makabalik sa room ay kaunti palang ang mga naroon. Vacant kase ang dapat na subject namin ngayon kaya nag kalat sa buong school ang mga kaklase ko. Gusto ko rin sanang gumala kasama ang mga kaklase ko kaya nga lang ay tinatamad ako at feeling ko ay pagod ako ngayon kaya nag stay nalang ako sa room.

Naka hilata lang ako sa upuan ko at nakataas ang binti ko at nakabukaka pa ng bahagya dahil mag isa lang naman ako sa row namin. Katabi ko kase ang mga malalntod kong kaibigan sa Nxt Subject.

Isa naren sa dahilan kaya gusto kong maiwan dito ay tahimik ang room namin dahil may kanya kanya silang kagaguhan sa buhay ngunit maya maya lang may mawawalang upuan at kung mamalasin ay baka isa sa ipuan namin ang makuhanan. Kaya eto ako ngayon, taga bantay.

Kulang kase sa upuan ang klase namin, yung isa ngang upuan ako ang nakasira pero hinde ko naman yun aaminin, magkamatayan na. Napa irap nalang ako sa kawalan sa naiisip. Salitan kong itinaas baba ang magkabilang binti na nakadantay sa katapat kong mga upuan.

Nakabuka at dantay ang kanan kong braso sa sandalan ng upuan at kiyeme akong nakatulala. Math ang nxt subj namin nanaman at ngayon palang ay inaantok na ko. Napatingin ako sa may pintuan ng pumasok si Ejay kasunod si Sean na naka hawak ng mahigpit sa kanang kwelyo nito.

Gusto ko sanang maki alam pero nanahimik nalang din ako. Ayokong madamay nanaman at maulit ang ginawa sa akin ng gagong leader nila. Parte kase si Sean ng barkada ni Harver sa school. Parehas kasi silang gago kaya magka sundo.

"Hmmm-------hhmmm--- hmm-hmmm."  Pinilit kong matulog sa kantang nasa utak ko pero hindi ko lang alam ang lyrics. Napapangiti nalang ako sa kadaldalan ng utak ko ngayon. Busy sa mga kabaliwan ang utak ko kaya walang kamanyakang sumisingit.

Normal cguro ang araw na toh dahil wala pa akong kamanyakang naiisip bukod kaninang umaga, except kanina. Pero akala ko lang pala yun dahil sa gitna ng pag iisip ko ay may mga kamay na palang humahaplos sa binti ko.

"Chel! Long time, bat di ka na namamansin." Sabi nito sakin sabay upo sa katabi kong upuan. Inirapan ko ito at umayos ng upo, masama ang tingin na pinukol ko sa kanya.

"Anong problema mo?" Asik ko sa kanya at may nanghahamon na boses. Nginisian lang ako nito at idinantay ang kamay nya sa hita ko.

"Hindi ba pwedeng namiss lang kita?" Sumeryoso ang mukha at tono nito habang nkatingin sakin. Parang may pumutok na ugat sa akin at bigla nalang sumabog.

"Hindi bat ikaw ang nakabuntis habang tayo pang dalawa? Ikaw din ang nakipag break dahil sabi mo magiging tatay ka na atw wala ka nang panahon sa akin!!!" Sarkastiko akong ngumiti sa kanya at natawa ng bahagya. "Kamusta na pala ang asawa at anak mo, sana napapakain sila ng maayos ng magulang mo." Nang uuyam akong tumingin ng diretso sa kanya saka tinapik paalis ang kamay nya sa hita ko.

Tumayo na ako at akmang aalis ng hawakan nito ang pulso ko. Sa totoo lang ag marami pa akong gustong ipamukha sa kanya pero pinigilan ko na ang sarili ko. Ayokong bumalik ako sa dati na ilang linggo di maka usap dahil sa ginawa nila sa akin.

"Sorry. Hindi ko naman balak na gahasain ka nila. Sabi ko lang takutin ka na huwag makipag kalas sa akin. Mahal kita Chel! Ayokong mawala ka sakin. Gusto kong mag ka ayos tayo, kahit last na to ng pag uusap natin. Pag bigyan mo ko." Tinignan ko ang malamlam nyang mata na may halong sakit na mababakas.

Bumuntong hininga ako at tumango sa kanya "Mag usap tayo pagkatapos ng klase." Sabi ko bago tuluyang umalis sa harapan nya. Nakita ko pa ang tingin ni Ejay sa akin ng madaan ako sa upuan nya, binigyan ko lang ito ng nakaka lokong ngisi at tuluyang lumabas ng room. Hayaan ng mawalan ako ng upuan basta makahinga ako.

Dahil habang nandoon ang gago kong ex na yon ay pinang hihinaan ako at kinakapos ng hininga.  Naisip ko rin kung dapat ba akong mag pa salamat kay Sean dahil sa ginawa ng barkda nya sa akin ay mas nakilala ko ang sarili ko.

Napangisi ako sa nauna kong realisasyon. Hindi pala ako ganun kalinis tulad ng dati kong inaakala.

chiimiichan