Gözlerimi beyaz tavandan indirdim. Etrafa baktığımda, Hatice vardı.
Bir anda yanıma gelip ellerimden tuttu.
Hatice: "-Ohh çok şükür uyandın. Nasılsın.."
-Ben niye burdayım..Osman bana bişey sormuştu...
Hatice: "-Bahçede çok üşümüzsün vicüdun halsiz düşmüş."
-Osman nerde...
Hatice: "-Dışarda kapının önünde.."
-Fatma Teyze?
Hatice: "-Onu eve çıkardık. Hem sen düşünme bunları..Ateşin var baya.."
Doğru gözlerimden ateş çıkıyordu sanki...Kapı tıklatıldı. Hemen Hatice'nin getirdiği tülbenti taktım başıma.
Hatice: "-Buyrunn..."
İçeriye Osman ile Abim girmişti. Abim hemen yanıma gelip elimi kavradı.
Abim: "-Offf ellerin yanıyor. Noldu sana 1 günde böyle..."
-Soğuk aldım heralde.
Abim: "-Tamamda hastanede değilmiydiniz içerde nasıl soğuk aldın."
-Hastayı çok yoruyorsunuz Efendim...
Abim: "-Doktor'u çağırayım ben."
Abim çıktı...Osman ise yüzüme bakmıyordu. Kendini suçlu hissediyordu çünkü.
-Hatice...Ben dinlenmek istiyorum.
Hatice: "-Tamam canım. Hadi abi biz çıkalım."
Yüzünü kaldıracağı an diğer tarafa döndüm.
Osman: "-Hatice sen kal. Ben çıkarım."
Hatice: "-Ceyda ben kalayım mı yoksa dışarda mı bekleyeyim?"
-Sen bilirsin....
----------
Doktor gelmişti. Herkes odadaydı.
Doktor: "-Dün sizi bahçede gördüm. Ve hava buz gibiydi Ceyda Hanım. Ve bu yüzden soğuk almışsınız. Ateşinizi düşüremiyorum."
Doktor'un bakışlarından hiç hoşlanmamıştım.
Osman: "-Ben araştırmacıyım. Kullandığınız ilaçlar bir işe yaramacaktır. Ateşliyken kas gevşetici iğne yapılmasına ben izin vermedim. Yapılsaydı halsiz vicüdu buna dayanmazdı. Çıkış işlemlerimizi yapıp gideceğiz. Hatice Hazırla Ceyda'yı."
Doktor: "-Götüremezsiniz!"
Osman: "-Sana sorduk mu bilader? Öldürcek misiniz benim canımı!!"
Canım'ımı....
Abim: "-Osman. Sakin ol aga. Hadi Ceyda."
Herkes çıktı. Hatice ile hazırlandık. Ayna'ya baktım. Bembeyaz olmuşum...Osman'ın canım diyişine salak salak gülümsüyordum.
Hatice: "-Ben özür dilerim senden..."
-Geçti gitti...
Hatice: "-Anneannenin vefat haberine çok üzüldüm."
-Sağolasın...Hadi çıkalım.
Çantamı omzuma takıp kapıyı açtım. Hiç halim yoktu.
Osman: "-Hadi gidelim. Evde daha iyi bakarız..Dimi kardeşim.."
Abim: "-Doktor sensin Babuşş"
Ya Abi...Hepimizi güldürmüştü.
Osman: "-Çantanı ver.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Avukat Hanım Diyeceksiniz..!
RandomOsman: "-Kendini zorlayabilirsin mesela! Çok gevşek davranıyorsun!" Sinirlenip bahçeye çıktım. Gözlerimi kapattım. Sakin olmalıydım...İlmihalde okuduklarımı uygulamam gerekiyor... Ama nefsime bunu yediremiyordum. İçeri tekrar girdim. Osman'ın bakış...