•Karışık•

1.3K 67 1
                                    

Osman: "-Ceyda geldik."

Hiç fark etmemiştim geldiğimizi. Kenan'nın "Keşke hiç karşımıza çıkmasaydın" dediği cümle kafamdan çıkmıyordu.

Osman: "-Sen böyle değildin Ceyda..."

Sustum....

Osman: "-Daha farklıydın. Tamam tartışırdık kavga ederdik ama sen başka bir hãl almışsın. Bilmediğin insanların evine gidiyorsun, canın esince kaçıyorsun. Bu hep böyle mi olacak?"

Sözleri sinirlerimi bozuyordu. Neler yaşadığımı görmüyordu sanki.

-Osman benim yaşadıklarım kolay şeyler mi..!!!

Osman: "-Tamam değil biliyoruz. Ama-.."

-Bu arabadan indikten sonra nolucak biliyor musun? Abim yine bana suçlu gözlerle bakacak. Babam denen kişi benden bir atak bekleyecek. Sen benden normal biri olmamı istiyorsun..! Ne yapayım Osman...

Gözyaşım yine hazırdaymış gibi akıyordu.

Osman: "-Benim biraz düşünmem gerekiyor..."

Bu söz bir kere daha yıkmıştı beni...

-Düşüneceksin...Ceyda'dan eş olur mu? Bir kavgamızda çekip gider mi? Belki daha nice şeyler kuruyorsundur kafanda. Düşünmene gerek yok. Dön git bence sen.

Osman: "-Ben öyle dem-..."

-Hoşçakal.

Deyip indim arabadan. Anahtarla kapıyı açmaya çalışıyorken kapı birden açıldı.

Karşımda yine o adam vardı. Evet hasret olduğum babama o adam diyordum. Ne yapayım hemen boynuna mı atlayayım.

Babam: "-Hoşgeldin kızım."

Cevap vermeden odama gittim. Hiç açmadığım bavulumu alıp tekrardan aşağıya indim.

Babam: "-Kızım bi dur. Gel konuşalım biraz."

-Niye geldin?

Babam: "-Sizi merak ettim. Aradım buldum desem yalan olurdu. Zaten gittiğimden beri size ben bakıyorum."

Ne....

-O-O ne demek..!

Salona geçip oturduk.

Babam: "-Sence bu dublex evi annen hangi para ile alacaktı...Size her ay para nerden yatıyordu...Hiç sordun mu annene.."

-Bir şirkete ortak....Ne şirketi dimi...Aptal gibi kanmışız...

Abim: "-Niye anlatıyorsun şimdi bunları...Yani siz bir hiçsiniz burda ki herşey hatta üstünüzdekiler bile bana ait demek için mi..!"

İçimdeki herşeyi abim söylemişti bile...

Babam: "-Kerem saçmalama..! Kardeşine birşeyleri izah etmeye çalışıyorum. Sizin ve diğer kardeşlerinizinde hakkı olanı kullanıyorsunuz."

Gülmeye başladım...

-Diğer kardeşlerimiz hahhahaha....

Abim: "-Geliş amacın belli oldu baba."

Abim cebinden cüzdanını çıkardı. Tüm kredi kartlarını hesap kartlarını bir bir kırdı...Tüm paralarıda yerlere fırlattı...

Abim: "-Ceyda..!"

Anlaşıldı...Bende aynı şekilde kırıp attım.

Abim: "-Hadi kardeşim...Gidiyoruz..."

Babam: "-Saçmalamayın..!!"

Abim: "-Sadece bu gecelik burdayız. Yarın defolup gidicez..!"

İkimizde odalarımıza çekildik. Neler yaşıyorduk böyle...Bundan 1 yıl öncesine kadar...İlk üniversite zamanlarım...

Avukat Hanım Diyeceksiniz..! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin