Alışma Süreci 🌱

1K 65 15
                                    

1 haftadır buradaydık. Hatice gelip gidiyordu ama yüzüme bile bakmıyordu.

Fatma Teyze: "-Kızım bugün Hatice'yi de çağıralım ekmek yapalım ne dersin?"

-Olur ama...Hatice gelmek istemezse..

Fatma Teyze: "-Gelir gelir. Dur ben bi arayayım. Oğlanlar yok zaten sende üstüne rahat şeyler giyin."

-Tamam Babaannemmm.

Fatma Teyze: "-Senin babannem diyen dilini yerrimm.."

Tam odaya çıkacakken telefonum çaldı. Arayan Kenan'dı... Tedirgince açtım.

*Alo Ceyda.*

-Efendim..

*Gittiğinden beri bir kere bile aramadın.*

-Şey haklısın. Biz de yeni yeni yerleşmeye başladık...

*Anladım. Neyse sesini duymak iyi geldi. Görüşürüz.*

Çok değişik konuşuyordu. Neyse ya..Yukarı çıkıp rahat bir Etek ve salaş uzun kollu bir tişört giydim. Başımada keçik yaptım.

Fatma Teyze: "-Vay Vay vay...Sen ne güzel olmuşsun böyle Gelin Hanıım..."

Utanmıştım başımı öne eğdim.

Fatma Teyze: "-Gel Gel utanma. Sen açmayı biliyorsundur dimi...Benim ahiretliğim öğretmiştir sana.."

-Be-ben bilmiyorum...

Fatma Teyze: "-Ona bişey mi oldu..."

Sustum...Hayır Hayır ağlayamam...Olmazz Lütfenn...

Fatma Teyze bir anda koltuğa attı kendini...

-Babanne....

Gözlerinden yaş geliyordu...

Fatma Teyze: "-Nolduu ona!!"

Dayanamayıp bende ağladım...Ağlıyorduk...

-Ölmüş... ben yokken...

Eliyle kalbini tuttu...

-Ba..babaanne!! Babaannee beni duyuyor musun..!! Babanne!!

Allahım napıcam ben...Elime telefonu aldım. 112'yi aradım.

O sırada hemen feracemi giyip başımada şalımı taktım...Daha sonra Fatma Teyzenin örtüsünü düzelttim.

---------------

Hastanede idik.... 3 saat olmuştu...

Bağırma sesleri geliyordu...Osman!

Osman: "-Babaannem nerde!!!!"

Hemşire: "-Lütfen Bağırmayın.!"

Kolidorun başında görmüştüm. Baktı...Baktım..Suçluydum...

Ayağa kalkıp ona doğru koşuyordum...Koşuyordum...koştum...
Günah olduğunu bile bile sarıldım...

-Özür dilerim...Özür dilerim...Osman ben söylem-...

Osman: "-Sus..."

Beni geri itti...Yoğun bakım kapısına doğru yürüyordu...Elini duvara hızlıca vurdu...

Canım yanmıştı...Sonra bana döndü...

Osman: "-Herkesi tek tek öldürüyorsun!"

O sözler...Yüreğime hançer gibi saplanmıştı..
Geri geri gittim...Daha sonra hızlı adımlarla bahçeye indim...

O sırada Hatice gil geliyordu. Onlara görünmeden çıktım kapıdan. Nefes alamıyordum.

----------------------------

Avukat Hanım Diyeceksiniz..! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin