Gerçekten sınanıyoruz..!! Ne güzel şu adam iki söz ediyordu. Ne var 2 dakika sonra çarpsanız.
Yalnız baya korktum.
Osman: "İ..İyi misin..!!"
-İyiyim iyiyim. Sen? Birşey olmadı dimi sana.."
Osman: "-Yok yok çok şükür."
Arabadan indik. Bize vuran da yani vuranlarda indi. Değişiklerdi...
Osman: "-Kardeşim ehliyeti sana bakkaldan mı verdiler...!!"
-Kes lan tantana yapma..!
Osman'a kes lan mı dedi o...Valla kardeşim birazdan zemini boylayacaksın.
Osman: "-Bana dedi dimi o yanlış duymadım?"
-Sana dedim lan var mı..!!
Belli ki içmişti. Yanındakiler de müdahale etmek yerine salak salak gülüyorlardı.
-Osman...Uğraşmayalım. belli ki bela tipler...
Osman: "-Sen arabaya geç iki gözümün çiçeği..."
-Osman. Birazcık hatırım varsa gidelim yolumuza. Lûtfen..
Ölümcül bakış atıp zor bela bindik arabaya. Ama ne gün bu böyle..
Osman: "-Neden sana hayır diyemiyorum..."
-İnan bilmiyorum. Eee sen bana birşey diyordun...
Osman: "-İnan bilmiyorum..."
Bak ya..Benim sözlerimle beni vuruyor...
-Yaaa..
Osman: "-Sağ selamet bir gidelim sonra anlı şanlı haykıracağım..Merak Etme.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Avukat Hanım Diyeceksiniz..!
RastgeleOsman: "-Kendini zorlayabilirsin mesela! Çok gevşek davranıyorsun!" Sinirlenip bahçeye çıktım. Gözlerimi kapattım. Sakin olmalıydım...İlmihalde okuduklarımı uygulamam gerekiyor... Ama nefsime bunu yediremiyordum. İçeri tekrar girdim. Osman'ın bakış...
