FTTCOME 1: Falling to the child of my Enemy (Completed)

CHAPTER 43

Yysha POV.

Dalawang araw na kong nakaconfine dito sa hospital. At dalawang araw na den ang nakakalipas ng di na sya muling dumalaw para tignan ako matapos ang pag-uusapan namen na yun. Pag-uusap na pinagsisisihan ko..

'Sometimes, We push people to test If they will stay but damn! They're left..'

Katagang sinabi nya saken bago ako talikuran at umalis. Kasalanan ko bang mangyari to? Nasasaktan den ako at nakakaramdam den ako ng pagod.. Pero bakit yung nararamdaman nya di ko maintindihan.

Sino ba kase ang makakasagot sa tanong ko. Tanong na paging bumabagabag sa utak ko! Bakit ayaw nilang sabihin saken? Sino ba ang sasagot sa lahat ng yun..

"Sissy! Are you okay?" May pagaalalang tanong ni Kate saken

"I'm fine! Don't worry" nakangiting sabi ko dine

"May nangyari ba sa paguusap nyo nung nakaraan?" Tanong nya pa

Umiling ako "Wala.." Pagsisinungaling ko

Siguro ganun na ko kasamang kaibigan! Dahil nagagawa kung magsinungaling sa kanila at di masasabihan. Natatakot ako na baka dumating ang araw na di na nila ako mapagkakatiwalaan dahil ganun den ako sa kanila. Ayuko lang na mas mag-alala pa sila saken..problema ko to kaya aken lang to

"Napapansin ko kase matapos kayong mag-usap dalawa lagi ka nalang nakatulala at umiiyak lalo na si Shawn di na ren sa dumalaw pagkatapos nun" mahabang sabi nya di naman ako nakasagot "Kaya wag kang masinungaling..Ano ba talagang nangyari?"

Sandali akong natahimik! Sasabihin ko ba?

"Kalimutan mo nalang yun tsaka wag no ngang banggitin ang pangalan nya" kunyaring tawa ko

Bumuntong hinga sya at kumuha ng orange at binalatan yun "Hindi mo masasabing na nakalimot kana kung sa simpleng bigkas ng pangalan nya apektado't nasasaktan ka.." Sabi nya ng di manlang ako tinatapuan ng tingin at patuloy paren sa pagbabalat sa prutas

Di nalang ako sumagot pinagmamasdan ko lang syang tinatanggal kung ano man ang meron sa orange na yun " Ayukong dumating sa puntong masama na ang ugali ko dahil sa sakit na nararamdaman ko.." Sabi ko dine

Tumingin lang sya saken at inabot ang orange na binalatan nya "Di naman kami galit dahil lang sa ayaw mo talagang sabihin samen kung anong dinaramdam mo. Ang samin lang di ka nagiisa kasama mo pa kami andito lang kami may masasandalan ka pag dimo natalaga kaya tutulungan ka namen" nakangiting sabi nya

Niyakap ko nalang sya bilang sagot. Nagpapasalamat ako na naging kaibigan ko sya kahit anong sabihin ko pinaniniwalaan nya! Di nya magawang magalit saken dahil sa mga di ko pagsabi ng mga problema ko kala ko magagalit sya saken dahil baka isipin nya na wala syang kwentang kaibigan saken. Ayuko na may mawala pa sa kanila..

Bumitaw ako sa yakap at ngumiti sa kanya "Payong kaibigan lang.. Wag mong sasabihing nakamove-on ka na kung nasasaktan ka parin sa tuwing nakikita sila.." Sabi nya

"Oo na!" Sabi ko sabay subo ng prutas na inabot nya saken

"Wait! Wala napalang pagkain puro prutas lang pala nandito" sabi nya habang naka tingin sa lamesa

"Dumating si Troy! Gutom daw sya kaya pinakain ko na yung nanjan" natatawa kong sabi

"Bakit mo pinakain sa patay gutom na yun?" Nakapamewang niyang sabi sa harap ko nagawa nalang ako dahil kung umasta sya ay parang ate ko

"Papaltan daw nya.. Pagdumalaw daw sya mamaya" nakangiti kong sabj habang tuloy lang sa pagkain ng pongkan

"Mamaya pa? Bwesit talaga yung PG na yun! Ohh.. Sya sya bibili muna ko baba" sabi nya tumango naman ako