FTTCOME 1: Falling to the child of my Enemy (Completed)

CHAPTER 48

Yysha POV.

"Ang cool ng kulay ng kwarto mo" mangha kong sabi habang pinapasadahan ng tingin ang kwarto ni Mitch

"Bilin kase ni Daddy noon na maging malinis ako sa mga bagay lalo na sa gamit ko dahil mapapakita daw nito kung gaano kahalaga ang mga nasa paligid mo" ngiti nyang sabi saken tsaka binaba ang mga gamit namen

Napagpasayahan naming tatlo na sa dorm kami ni Mitch magpamake-up. Tinawagan ko ang make-up artist ni Tita para sabihing nandito kami at dito dumaretso.

"Natawagan mo na ba?" Tanong ni Kate saken

"Yup! Mamaya nandito na rin yun" sagot ko sa tanong nito

"May pagkaanghel den pala si Mitch no" bulong nito saken natawa naman ako dito

Bumalik ulit ko sa pagpasada ng paningin sa kabuuan ng kwartong to. Napaka simple lang yung kulay puti tsaka skyblue lang ang makikita mo sa bawat pader. Napansin ko ding na mahilig den ito sa mga books dahil meron syang bookshelf.

Napabaling ako sa isang larawan na nakapatong dito kaya dali akong tumayo para tignan. Napangiti ako ng tignan ang litrato nila na pamilya.. Nakangiti at kapwa masaya..

Kung sana buhay pa kayo edi sana ganito den tayo Mommy,Daddy.... Ramdam ko ang pagtulo ng butil sa aking dalawang mata sa tuwing naalala ko sila at nakakakita na buo ang pamilya..bumabalik saken ang nakaraan na kahit ilang ulit kong kalimutan pilit paring bumabalik..

Napauyukom ako ng isang kamay. Nang maalala kung paano magmakaawa ang magulang ko para buhayin sila pero tanging putok lang nag baril ang narinig ko kasabay ang pagbagsak ng magulang ko na naligo sa sarili nilang dugo..

"Are you okay? Yysha.." Sabi ni Mitch na nagbalik sa ulirat ko

Mabilis kong pinahid ang luha sa pisngi ko tsaka binalik ang litrato sa patong nito. Humarap ako sa kanila sabay ngiti..

"I'm fine.. Don't worry" sabi ko dito

"Your crying ? Anong problema?" Nag-aalalang tanong ni Kate saken

"May naalala lang" ngiti ko tong binalingan napatango naman sya tsaka bumalik sa pagkakaupo

"Naalala mo siguro Parents mo" sabi nito pero ang paningin ay nasa litratong hawak ko kanina na ngayon ay hawak na nya "Huling picture namen yan" dugtong nya

Naglakad sya papunta sa kama nito at umupo dala ang litrato. Sumunod naman ako dito at naupo den sa upuan katabi si Kate na nakaharap kay Mitch. Hinihintay namen ang susunod na sasabihin nito..

"Ito yung huling larawan namin. Si mommy sumama na sa iba. Si daddy naman nawala lahat sila iniwan na ko.." Malungkot na ngiti nya samen "Kahit galit ako sa mismong ina ko nagagawa ko paring ilagay ang mukha nya sa kwarto ko" tawa nyang dagdag

"Try kaya nating ipahanap ang Mommy mo?" Sabi ni Kate dito

"Mag-aaksaya lang tayo ng oras kahit mahanapan natin sya hindi sya babalik saken may sarili syang pamilya.. Remember?" Pekeng tawa nya "Eh.. Kayo nasan parents nyo?"

Tumayo to para ibalik ang litrato sa pagkakalagyan nito tsaka bumalik sa pagkakaupo sa kama nya at humarap samen. Waring hinihintay ang sagot sa tanong nya.. Napayuko naman ako! Sa lahat ng magiging topic bat family pa?

"Nasa business ang parents ko" nangungunang sabi nito dahil ramdam nyang ayukong magsalita ako.. "Minsan lang sila umuwi"

"Di ka ba nagagalit sa kanila?" Tanong ni Mitch dito

"Hindi ako nagagalit sa kanila nagtatampo lang. Nabibigay nila sakin lahat ng bagay kahit ang hindi ko gusto nakukuha ko pero alam nyo ang isang bagay na gusto ko sa lahat.." Tumigil sya tsaka pilit na ngumiti samen "Yung mabigyan nila ako ng oras makasama nila kahit isang araw lang"

"Akala ko ba nauwi sila minsan. Di ba kayo nakakagbonding non?" Isa pang tanong ni Mitch dito

Umiling naman si Kate bilang sagot. Napasandal sya upuan "Hindi.. Nakakauwi nga sila pero wala paren silang time saken.. Nakakatawang sabihin pero nagseselos ako sa mga papel na lagi nilang kasama.. Bagay na wala namang buhay" tawa nyang sabi samen

Tinapik ko sya sa braso at kahit si Mitch ganun den ang ginawa. Matagal na kaming magkaibigan ni Kate pero ni minsan hindi ko alam kung may problema sya. Tingin ko kase sa kanya napakasaya nya pero mali ako.. Sa lakas ng tawa nya ay syang may lungkot na pinoproblema..

'Wala akong kwentang kaibigan!'

"Sorry.." Sabi ko

"For what?" Takang tanong ni Kate saken

"Dahil ni minsan hindi kita tinanong kong okay kalang ba"

"Ano ba! Wala kang kasalanan.. Dapat nga ako magpasalamat sayo kase naramdaman ko yung pagmamahal hindi nga lang ng pamilya kundi kaibigan" tawa nyang sabi kaya napangiti nalang ako "Kaya wag mong sisihin yung sarili mo wala kang kasalanan"

"Eh ikaw ba Yysha.. Nasan parents mo?" Napatingin ako sa tanong nito

Akala ko ligtas na ko hindi pala...

"May pagkachismosa ka den pala no" baling ni Kate dito

"Tsk! Gusto ko lang malaman eh.. Tsaka nakwento ko naman yung aken dapat ganun den kayo..Unfair kase" nakasimangot nitong sabi

"Narinig mo na yung akin diba? Pwes tama na yun" saway ni Kate dito

"Gusto ko lang namang malaman eh.. Sige wa--"

"My parents dead when I young" putol kong sabi sa sinasabi nito kita ko naman ang pagkagulat nila

"Sorry for that.. Sana pala di nalang ako naging makulit " konsensya nito sa sarili

"It's okay! Siguro it's time para ako naman ang maglabas ng lungkot" pilit tawa kong sabi

Kahit masakit..sasabihin ko...

"Napatay sila ng kapwa gang den" sabi ko sa kanila

"Gang?" Sabat ni Mitch

"Isang gang ang parents ko at sa panahon nila uso ang agawan ng mataas na posisyon. Nagaaway-away sila para makuha yun at isa sa sila don" paliwanag ko dito tila nakuha ko naman ang nakakagulo sa isip nito "Then when I celebrate my birthday.. Yung araw ding yun ang nakakatakot na selebrasyon sa buhay ko" napakayukom ako ng kamao ng maalala ang lahat

"Itigil nanatin to Mitch! Di maganda to" pagpigil ni Kate ng makita ang kamao ko "Itigil mo na yun Yysha.." Baling saken ni Kate

  Pinatigil nila ako sa pagkwekwento. Kaya napayuko nalang ako at bumuntong hinga..

-Ding dong! Ding dong! Ding dong!-

"Ako na magbubukas" presinta ni Mitch napatango naman kami

"Okay kalang?" Tanong nito ng makalabas si Mitch sa kwarto nito

"Again..I'm fine" ngiti kong sabi dito

"Bakit kase kinuwento mo pa?" Inis niyang sabi saken natawa naman ako dito "Bakit kase naging topic pa yun"

Di ko nalang siya sinagot. Wala pang dalawang minuto ng bumalik si Mitch kasama ang bakla dala ang gamit nya..

"Sinong una?" Taas kilay nitong sabi samen "Bilisan natin may sunod pa kong mamake-upan"

Nagkatinginan namen kaming tatlo dito habang nag-iigi ng gagamitin nito.. Di ko alam may katarayan pala tong tinatago..

"Ako nalang" taas kamay na sabi ni Kate "Then isunod naten si Mitch"

Napatingin naman ako kay Mitch na nag-iigi na damit namen na isusuot mamayang gabi..

"Okay" sagot nito tsaka nagpatuloy sa ginagawa

Habang papalapit ang oras ay lalo akong kinakabahan.. Di ko alam kung bakit pero may kutob akong may mangyayari sa event mamaya..

To be continue...