One In A Million

Chapter 2

"Sino yan?" I asked Koji nung mapansin ko siyang nakakunot-noo at madiin na dinudutdot ang cellphone niya.

"Wala." Bad mood ba siya? Koji's not usually like this. Minsan nga ako pa ang madalas niyang inaaway. "Ok," Sagot ko, di ko na siya kinulit at hinayaan ko na lang siya na makipag text-war sa kung sino man ang kaaway niya, baka ako pa ang mapagbuntungan.

I'm so so so hungry! Tapos ang tagal pa ng lunch break. Tho, 15 minutes na lang ang time na kailangan ko hintayin, parang every minute feels like an hour. Feeling ko kahapon pa simula nung huli kong kain.

*kriiing kriiing*

FINALLY!

"Let's go?" Iniligpit ko na agad ang gamit ko at inaya si Koji na wala pa din imik para sabay na mag lunch.

Habang naglalakad, nakakapit lang ako sa braso niya. Tutal hindi naman malisyoso ang isang to tsaka he's used to me doing this na din naman. Yung ibang kaklase nga lang namin, napakadudumi ng utak. Porke close kami ni Koji, iniisip na agad kung mag jowa ba kami or kung nililigawan niya ba ako. Can't guy friends be a norm? Sus, kung hindi lang pogi tong si Koji, wala naman sigurong aalma.

"Kojiiiiiii~~" He stiffened nung narinig namin ang boses na yun na nanggaling sa isang bubbly-looking girl di kalayuan sa same hallway na dinadaanan namin. She glared at me bago nangingiting binalik ang tingin kay Koji while jump-running. Nung nasa tapat na namin siya, sinamaan niya ulit ako ng tingin. What's her problem?

"Cassandra, what are you doing here?" Hindi siya pinansin nung Cassandra, instead tiningnan niya ako up and down. What the hell?

"Sino ka?" Mataray na tanong niya saakin. "Cindy." Sagot ko. If she's not gonna be nice to me, I won't be nice to her either. I know that's not a very likeable attitude na she has to be good to me first before doing the same, but I don't care, wala naman akong ginawa sakanya tapos pagtataasan niya ako ng kilay? Dukutin ko yang mata niya eh.

"Bat nakalingkis ka sakanya?" Oh God, don't tell me i'm getting attacked nanaman kasi i'm being friends with Koji? Argh! Binitawan ko agad ang braso niya so she wouldn't get the wrong idea about us.

"Mauna ka na sa cafeteria. Susunod na lang ako sayo." I nodded unknowingly until mawala sila sa paningin ko kasi hinila niya na si Cassandra going to the opposite direction ng pupuntahan sapat namin.

I can eat anywhere just fine pero nakita ko si Ares, Leo, at Sage na papasok sa cafeteria. I tried so hard na hindi magpakita kasi naiinis pa din ako sa pagmumukha nung Sage na yun. how dare he na tawgin akong stupid?

"Cindy!" Dahan dahan kong nilingon si Ares na kumakaway na ngayon sa kalagitnaan ng pinipilahan nila kaya I have no choice kundi ang lapitan sila.

"Hi. Magla-lunch pa lang kayo?" I asked nicely. Duh, ano namang sasabihin ko?

"Asking the obvious, Miss Santiago?" Sagot ni Sage kaya pinag-ikutan ko siya ng mata.