Έρωτας, γλυκός σαν μέλι; (ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ)

14ο Κεφάλαιο

«Τι στα κομμάτια έχετε κάνει εδώ μέσα;» Δεν μπόρεσε παρά να εκφράσει τον εκνευρισμό του μόλις αντίκρισε την κατάσταση που επικρατούσε στο μελισσοκομείο.

Λίγο είχε λείψει και παραλίγο να καταστρέψουν μια δουλειά ολόκληρης ζωής.

Όλα πήγαιναν στραβά!

Η ζημιά που είχε προκληθεί, ήταν δυστυχώς μεγαλύτερη από ότι είχε αρχικά υπολογίσει.

Το πρώτο πράγμα που έκανε μόλις μπήκε στο μελισσοκομείο ήταν να ζητήσει ευθύνες από τον άνθρωπο που είχε αφήσει υπεύθυνο στην θέση του ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον καλύτερο του φίλο. Πριν ο Πάνος προλάβει έστω και να αντιδράσει ο Ορέστης όρμησε πάνω του. Ήταν ταύρος σε υαλοπωλείο, κάνεις δεν μπορούσε να τον συγκρατήσει...

«Πες μου ρε μαλάκα σε ρώτησα ή δεν σε ρώτησα, αν μπορώ να σε εμπιστευτώ; Και εσύ θυμάσαι τι είπες; Είπες ναι ρε πούστη μου! Τι είναι τώρα αυτό εδώ το χαρτί;»

Έφερε μπροστά στο πρόσωπο του το έγγραφο με το πρόστιμο που έπρεπε να πληρώσουν. Κι ενώ εκείνος φώναζε, ο ένοχος φίλος του παρέμενε σιωπηλός.  Αυτή η σιωπή του, τον εκνεύριζε περισσότερο.

Έκανε κίνηση να του επιτεθεί...

«Ορέστη μηηη» Μια αναστατωμένη Θάλεια μπήκε ανάμεσα τους για να τον εμποδίσει να χτυπήσει τον φίλο του.

Το βλέμμα του Πάνου καρφώθηκε αμέσως πάνω της, εκείνη από την άλλη δεν του είχε ρίξει ούτε μια ματιά. Είχε πολύ καιρό να την δει από κοντά, μπορεί να έμεναν στο ίδιο νησί ωστόσο οι συναντήσεις τους ήταν εξαιρετικά λίγες. Και τώρα είχε εμφανιστεί τόσο κοντά και μάλιστα είχε μπει μπροστά του για να τον προστατέψει και ας μην το χρειαζόταν. Αυτή η κίνηση της έκανε το μυαλό του να ξεχάσει τον λόγο για τον οποίο είχε δημιουργηθεί όλη αυτή η αναστάτωση.

«Φύγε από την μέση Θάλεια!» Δεν φαινόταν τίποτα ικανό να τον ηρεμήσει στην προκειμένη φάση.

«Εδώ! Σου μιλάω! Σταμάτα να κοιτάζεις την αδερφή μου, δεν πρόκειται να σε σώσει!» Η άγρια μάτια του μετακινήθηκε στον φίλο του που τον έγραφε στα παλιά του τα παπούτσια. Ακόμη και τώρα δεν καταλάβαινε την σοβαρότητα της κατάστασης. Πραγματικά, αναρωτιόταν τι άλλο έπρεπε να συμβεί;

Μήπως να τους έκλειναν το εργαστήριο;

«Αδερφέ μου, σε παρακαλώ είστε φίλοι!» Τον κοίταξε ικετευτικά.

«Θάλεια πήγαινε μέσα αμέσως, γιατί θα την πληρώσεις εσύ!» Η Θάλεια παρατηρώντας το σοβαρό πρόσωπο του αδερφού της αποφάσισε να τους αφήσει μόνους, αφού τους έριξε μια γρήγορη ματιά, προχώρησε προς το εσωτερικό του μελισσοκομείου.