Έρωτας, γλυκός σαν μέλι; (ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ)

16ο Κεφάλαιο

Το μήνυμα της αδερφής του δημιούργησε περισσότερες τύψεις για την απρεπή συμπεριφορά του. Εκείνη ήθελε να του προσφέρει την βοήθεια της και εκείνος την είχε αποπάρει μιλώντας μάλιστα εντελώς αγενέστατα, πράγμα που δεν ήταν του χαρακτήρα του. Δεν ήξερε γιατί μαζί της έβγαινε στην επιφάνεια αυτός ο άσχημος εαυτός. Πάντως, μπορούσε πλέον να παραδεχτεί ότι είχε αντιδράσει υπερβολικά, μπορεί οι στιγμές τους να ήταν γεμάτες νεύρα και πολλές εκρήξεις θυμού αλλά δεν ήταν λίγες οι φορές που τον εξέπληττε θετικά με τις πράξεις της. Της χρωστούσε μια συγγνώμη και αυτο θα έπραττε μόλις την συναντούσε στο γραφείο τους.

Είχε φροντίσει να έρθει από νωρίς στους ξενώνες για να δικαιολογήσει τις πράξεις του. Περίμενε υπομονετικά την άφιξη των δύο γυναικών, τσεκάρωντας αραιά και που το ρολόι στον καρπό του χεριού του. Προκειμένου να απασχολήσει το μυαλό του έριξε το βλέμμα του στον χώρο γύρω του, την προσοχή του τράβηξε μια κορνίζα που βρισκόταν τοποθετημένη στο κέντρο της βιβλιοθήκης στην δεξιά μεριά του χώρου. Κινήθηκε ασυνείδητα προς το μέρος της, άπλωσε το χέρι του κατεβάζοντας την από το ράφι της βιβλιοθήκης. Το χέρι του ταξίδεψε πάνω της, χαϊδεύοντας με τα ακροδάχτυλα του το πρόσωπο της. Η Εριφύλη πόζαρε χαρούμενη στο πλάι ενός μεγαλύτερου άντρα που προφανώς ήταν ο πατέρας της. Ποτέ άλλοτε δεν είχε προσέξει την τόσο φωτεινή λάμψη του πράσινου των ματιών της, ίσως είχε τα πιο εκφραστικά μάτια που είχε συναντήσει στην ζωή του. Ο δείκτης του χεριού του μετακινήθηκε τώρα στα χείλη της, αν και φαινόταν ότι δεν χαμογελούσε με την καρδιά της, τα χείλη της ήταν κάτι παραπάνω από ποθητά, σαν δύο ώριμα κεράσια που ήθελε να ρουφήξει δυνατά για να κλέψει όλη την θεσπέσια γεύση των χυμών τους. Δεν θα μπορούσε να αντέξει για πολύ.

Η πόρτα του γραφείου άνοιξε απότομα με αποτέλεσμα να εφνιδιαστεί. Τελευταία στιγμή πρόλαβε να πετάξει την φωτογραφία στην πολυθρόνα δίπλα του, ενώ ο ίδιος έκατσε με αστραπιαίες κινήσεις στον καναπέ, πετώντας παράλληλα ένα μαξιλάρι στην πολυθρόνα απέναντι του.

«Αδερφέ μου τα έχεις παίξει τελείως; Παίζεις μόνος σου μαξιλαροπόλεμο; Ας με φωνάζει τουλάχιστον, με παρέα έχει περισσότερη πλάκα». Τον κορόιδεψε η πάντα ετοιμόλογη Θάλεια ενώ ήταν έτοιμη να ξεκαρδιστεί.

«Χα χα γελάσαμε μικρή! Άι παράτα μας» της απάντησε κατευθυνόμενος πίσω στην θέση του...

«Καλά αδερφούλη και εγώ χάρηκα που σε είδα» η ειρωνεία ήταν ξεκάθαρη στον τόνο της φωνής της