Έρωτας, γλυκός σαν μέλι; (ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ)

18ο Κεφάλαιο

Μια εβδομάδα αργότερα...

Οι δουλειές στο μελισσοκομείο είχαν ξεκινήσει εκ νέου, ωστόσο τίποτα δεν θύμιζε τις ήρεμες μέρες πριν την επιβολή του προστίμου. Ο Ορέστης καλούνταν να ανταπεξέλθει σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, στα τριάντα χρόνια λειτουργίας του εργαστηρίου ήταν η μοναδική φορά που αντιμετώπιζαν τόσα προβλήματα μαζεμένα.

«Έτσι όπως το πάτε θα το κλείσουμε το εργαστήριο. Ποιος σας έδωσε εντολή να φτιάξετε ένα μέλι σχεδόν χαλασμένο;» Μόλις ήρθε αντιμέτωπος με την νέα παραγωγή του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Δεν υπήρχε περίπτωση να δώσει την συγκατάθεση του να πουλήσουν αυτό το πράγμα και θα το έκανε ξεκάθαρο σε οποιονδήποτε τολμούσε να έχει αντίθετη γνώμη.

«Ανοίξτε τα αυτιά σας και ακούστε με προσεκτικά. Όσο βρίσκομαι εγώ εδώ μέσα δεν πρόκειται να λάβει κανένας πελάτης παρόμοιο προϊόν!» Τους ξεκαθάρισε, κοιτάζοντας τους έναν προς έναν με αυστηρό βλέμμα. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν κατεβάσει μετανιωμένοι τα κεφάλια τους. Ένας όμως δεν έδειχνε να συγκινείται από τις επιπλήξεις του. 

«Μπα τι μας λες κατέβηκες από τα ψηλά (εννοώντας τους ξενώνες) για να μας το παίξεις αφεντικό; Ας βρισκόσουν εδώ. Όλοι οι υπόλοιποι συμφώνησαν. Χαμηλώσαμε την ποιότητα για να πουλήσουμε περισσότερη ποσότητα σε καλύτερη τιμή». Του απάντησε με θράσος ο Βαγγέλης.

Το εκνευρισμένο βλέμμα του Ορέστη μετακινήθηκε πάνω του. Είχε έρθει η ώρα να τον βάλει στην θέση του. Πλησίασε κοντά του, ουρλιάζοντας σχεδόν στο πρόσωπο του. «Δεν ξέρω με τι τεχνάσματα κατάφερες να τους πείσεις αλλά εμένα δεν μπορείς να με κοροϊδέψεις. Ξέρω πολύ καλά το ποιόν σου!» Δεν ήταν χαζός, ο τύπος φαινόταν από μακριά πόσο μεγάλο λαμόγιο ήταν.

«Έλα τώρα παιδάκι φοβήθηκα! Αν δεν ήταν κεφαλαιούχους της επιχείρησης ο πατέρας σου ούτε έξω από την πόρτα δεν θα περνούσες. Άλλωστε απέδειξες σε όλους πόσο καλός μελισσοκόμος είσαι... ούτε σωστά μηχανήματα δεν μπορείς να διαλέξεις, χωρίς εμένα θα το είχατε κλείσει προ πολλού» το θράσος του δεν είχε όρια, τολμούσε εκείνος να μιλήσει για τα μηχανήματα;

«Μην ανησυχείς και θα έρθει η στιγμή που θα έρθει στο φως η αλήθεια» του απάντησε άτρωτος δείχνοντας του πως τα λόγια του δεν είχαν καμία ισχύ πάνω του.

«Ωωω και τι αλήθεια είναι αυτή κύριε μεγαλοεπιχειρηματία;» Τόσο τα λόγια του όσο και το βλέμμα του ήταν ποτισμένα με ειρωνεία.