KALBİMİ KIRIYORSUN! (DÜZENLENİYOR)

9.Bölüm

Ders çalışmayı bilmem kaçıncı kez sessizliği bölen telefonun sesiyle bıraktığımda telefonu elime aldım ve bildirimlere baktım.32 cevapsız çağrı.17{S}, 10İrem'imm, 5 Alpella'mmm.En çok Seyfullah'ın aramış olması hoşuma gitmişti.İnternetimin açık olmadığını hatırlayınca internetimi açtım ve gelen bildirim seslerine göz devirip telefonu sessize aldım ki evdekiler rahatsız olmasın:
           [Ortaokul Kankaları]
Alpella"mmm:Yavrumlar Ayşegül'e mesajlarınız gidiyor mu?
İrem'imm:Hayır.Maalesef benimki gitmiyor.Seyfo seninki gidiyor mu?
Ve tahmin ettiğim üzere cevap yoktu.Ki şuanda çevrimiçi yazısını çok net bir şekilde görebiliyordum.Zaten kısa süre sonrada özelden mesaj gelmişti:
{S}:Sabahtan beri mesajlarım iletilmiyor.3 saat sonra ilk kez mesajlarım iletiliyor ve sen şu anda bana bir şey yazmıyorsun.Ki bu da beni kırıyor...

A:Ne dediğinin farkında mısın?

A:Asıl senin yaptığın ya da söylediğin sözler beni kırıyor.

{S}:Farkındayım ve farkında olduğum halde kırıcı sözler geri alınamıyor.Maalesef...

{S}:3 saat önce seni kırdıysam ya da üzerine gittiysem çok üzgünüm.

{S}:Kırmak istediğim son kişi bile değilsin.İnan bana...

{S}:Şimdi derin ve mutlu bir uyku çek.Yarın çok güzel bir gün olacak.

{S}:Rüyanda beni gör!

(Görüldü)
A|Çevrimdışı

{S}:Yarın gözaltların şişmiş veya morarmış bir şekilde yanıma gelirse çok kötü olur!

Son yazdığı şeyi bildirimlerden okuyup gülümsedim ve telefonu kapatıp yatağıma uzandım.Çok geçmeden de kendimi uykunun derin kollarına bıraktım...

2-3 gün sonra yeni bölüm attım.Üzgünüm.Aslında diğer bölümü Seyfullah'ın gözünden yazmayı çok isterdim.Ama maalesef beni çok zorluyor.Ne mi zorluyor beni?
Geçmiş...
Geçmiş beni o kadar çok zorluyor ki...
Aslında sadece geçmiş değil.Kısa zaman önce gözlerini dünyaya kapamış olan gerçek Seyfullah zorluyor beni.Kitapta adı geçtikçe ona ihanet ediyormuş gibi hissediyorum...

Her neyse umarım beni anlarsınız...