18.BÖLÜM

15 2 0
                                    

Seyfullah'tan:
Hafta sonları ders çalışmak mı?O hocadan nefret etmem için bir sebep.Hafta sonları genelde ders çalışmak şöyle dursun dışarıya adımımı bile atmıyordum.Biliyordum,ders çalışmam gerekiyordu.Ama canım istemiyordu.Gerçekten neden ders çalışmamız için zorlanıyorduk?Canım istediğinde zaten çalışıyorduk.Bölünen uykum yüzünden daldığım düşüncelerden sıyrılıp yataktan kalktım.Genel işlerimi hallettiğimde üzerime koyu yeşil tişörtümü ve siyah kot pantolonumu giydim.Mutfağa gidip anneme günaydın dedim ve birkaç şey yedikten sonra ayakkabılarımı giydim ve anneme çıktığımı haber verdim.Tabiki hemen göndermeyip baştan aşağı süzdü ve odama doğru gitti.Geri geldiğinde elindeki kapşonluma ve beyaz bereme kısa bir bakış attım ve annemin yanağını öpüp kendimi-sonunda- dışarıya  attım.Kısa bir yürüyüşten sonra önünde durduğum kafeye baktım.Kapıyı açıp içeri girdim ve her hangi bir masaya oturdum.Ayşegül'ü beklerken telefonumu elime aldım...

Ayşegül'den:
Sabahın köründe çalan alarma söverek kalkmış ve genel işlerimi halledip üzerime gri kazağımı ve koyu yeşil pantolonumu giymiştim.Şimdi ise kafeden içeriye mal mal bakıyordum.Evet,ayılamamıştım hâlâ.Kafeye girdim ve somurtarak Seyfullah'ın oturduğu masaya gittim.Karşısında ki sandalyeyi çekip oturduğum da baştan aşağı süzdü,bakışları somurtan yüzümde takılı kaldığın da "Hanımefendi daha uyanamamış galiba"diye dalga geçti.Sessiz kaldım,doğru söyleyene ne denirdi ki?Ona Bakıp "Bir an önce başlayalım da hemen kurtulayım senden"dedim.Dediğim şeyle koyulaşan gözlerinden anladığım kadarıyla sinirlenmişti.Tekrar söze girerek "Doğru söyleyene cevap veremiyormuş insan değil mi?"dedim daha da üstüne giderek.Daha fazla sessiz kalmadı ve "Buraya seninle kavga etmeye gelmedim,fizik çalışmaya geldim."dedi fizik kelimesine vurgu yaparak.Derin bir nefes almamla Seyfullah'ın arkasında kalan kızların ona bakarak gülüşmelerine takıldı gözlerim.Umursamamaya çalışarak Seyfullah'a döndüm ve "Ben açım"dedim.Dediğim şeyle güldü ve garson çağırıp bir şeyler söyledi.Ardından bana dönerek "Buraya yemek yemeye mi geldin?"dedi beni taklit ederek.Sinir olsam da,göz devirmek istesem de ortam buna elverişli değildi.Ona gülümsememle kaşları havaya doğru kalktı,inanamamış gibi.Gülüşüm böyle yapmasıyla soldu.Gözlerimi kısarak ona baktım ve "ne?!"dedim sertçe.Ellerini iki yana kaldırıp dudaklarını büktüğünde "yorum yok"dedi.Sessiz kaldım ve gözlerine odaklandım.Gözlerime derince bakarken ortamın havasını bozan,sinirlenmemi sağlayan kızlardan birinin bizim masaya doğru geldiğini görmemdi.Kızdan önce davranacaktım.Seyfullah'a bakarak "Hala geçerli mi?"dedi.Anlamazca bana bakarken kaşlarını çattı ve "ne geçerli mi?" dedi.Kızın yaklaştığını görmemle dudaklarımdan aniden çıkan
sözlerle gözlerim kocaman olurken Seyfullah sırıtmıştı."Deneyebiliriz"demiştim...

KALBİMİ KIRIYORSUN! (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin