Author's Point of view*
Ilang months na din simula nang may mangyare kay Taehyung. Si Jungkook naman ilang araw nadin nagluluksa. Araw araw di siya mapakali.
Madami din nagbago kay Jungkook. Lalo siyang naging palaban. Pumapatay na din siya ng tao, pero iisang tao palang napatay niya. Si Bogum.
Pinatay niya si Bogum 3 weeks ago, di niya natiis sarili niya na nakikita ng ganon si Taehyung dahi sa ginawa ni Bogum.
Just like Jungkook, nagka-coma si Tae, di din alam ng doctor kung bakit. Isang bala ng baril lang naman ang natama sa kanya.
But possible daw na maselan lang talaga ang katawan ni Tae, na kahit na isang bala ng baril lang ang tumama sa kanya ay malala na ang impact sa kanya non.
Pero hindi natukoy kung kailan magigising si Taehyung. Yung Mama naman ni Taehyung ay sobra din kung mag-alala.
Jungkook is kind of now a, unknown mafia. Di kasi siya mahuli huli. Lalo na malinis siya kung pumatay. And si Bogum palang naman ang napatay niya.
He promised na kapag may gumalawa sa ari-arian niya ay papatayin niya kahit gano pa man yan kaliit na bagay. Ayaw niyang pinapakealaman ang kanya.
"Tita. Sa tingin niyo po ba na gigising din si Tae, anytime soon?" Tanong ni Jungkook sa Mama ni Taehyung.
Naka-upo sila sa mag-kabilang gilid ni Taehyung.
Even Taehyung's mom, ay hindi pa niya alam na pumapatay ng tao si Jungkook.
"Syempre naman anak. Mag-tiwala ka lang kay God." Sagot naman nito.
Ngumiti lang si Jungkook at binalik ang tingin kay Taehyung.
"Uhm, Tita. Bibili lang po ako ng pagkain." Sabi ni Jungkook sabay tayo.
"Ay nako anak. Ako nalang, baka mamaya magising itong si Taehyung ng wala ka. Ano ba ang gusto mo?" Tanong nito at tumayo na din.
"Pero tita, anak niyo po si Taehyung." Sabi naman nito.
"A-shh! Shh! Shh! Dito ka lang." Pag-pupumilit ng Mama ni Taehyung.
"Okay po. Uhm, banana milk nalang po ang akin." Sabi nito at umupo na ulit.
"Ay nako! Iba ka talaga!" Sabi ng Mama ni Taehyung at natawa saglit.
Natawa din si Jungkook. Umalis na ang Mama ni Taehyung, kaya naiwan yung dalawa sa private room.
"Hay! Tae, gumising ka na please? Ang tagal na kitang hinihintay." Sabi ni Jungkook.
Bumaba ng konti si Jungkook at ipinatong ang ulo nito sa kama ni Taehyung, habang yung kamay niya ay hawak ang kamay ni Taehyung.
Ilang minuto pa at wala parin ang Mama ni Taehyung.
Bigla naman gumalaw ang kamay ni Taehyung na ikina-gulat ni Jungkook kaya agad siya napa-angat ng ulo niya.
"T-tae? Tae! G-gising ka na!" Sabi ni Jungkook.
Sakto namang dumating yung Mama ni Taehyung.
"Taehyung! Anak!" Sigaw naman nito at tumakbo sa tabi ni Taehyung.
BINABASA MO ANG
Remember? | BOOK 2 of I Remember You
Hayran KurguBakit? Bakit ganon? Bakit ang daming naging cause ng isang tamang baril diyan sayo? Ganon ba talaga kasama yung tadhana? Kailangan ba talaga na sunod sunod yung pagsubok na mangyayare? Bakit yung naalala mo lang ay yung araw na nasaktan ka? Bakit h...