doctor lee // jaeyong

yangına atılan ilk adım

Günlerden haftasonu ve hava bulutluydu. Jaehyun yatak odasının camından dışarıya göz gezdirdiğinde dudaklarını dişlemişti.

Doktor resmen ona yürümüştü. Jaehyun bunu anlamayacak kadar saf değildi. Sadece bu kadar hızlı olmasına şaşırmıştı ve dürüst olması gerekirse kalbini hiç böyle hızlı atarken görmemişti. Dolgun alt dudağında hissettiği sıcaklıkla kendinden geçmişti resmen.

Avuçları terlemiş ve hiç olmadığı kadar sıcak hissetmişti, kokusu hâlâ burnunda tütüyor ve o anı düşündükçe midesi kasılıyordu. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu, mantığı bir anda tuzla buz olmuştu. En tehlikelisi de buydu.

Onu durdurması gerekti, dürüstçe gerçeği söylemeliydi. Bunu yapacaktı çünkü olması gereken buydu. Evliliğini mahvetmek istemiyordu, Jungwoo'yu üzmekte.

Jaehyun uzun bir nefes verdi ve saçlarını karıştırdı. Son bir doktor randevusu daha vardı ve bu ona söyleyeceği fırsat olacaktı. Sonra her şey yolunda olması gibi ilerleyecekti. Jungwoo ile evlenecek ve çocuklara sahip olacaktı. Mutlu bir yaşam sürecekti. Bu mutlu bir yaşamdı öyle değil mi?

Jaehyun'un düşüncelerini durduran telefonunun çalmasıydı. Arkadaşı arıyordu. "John?"

"Dostum neredesin sen? Buluşacaktık hani?" arkadaşının sesi sitem dolu çıkmıştı.

Aslında reddetmesi ve evde dinlenmesi gerekti ama arkadaşının alınmasını istemiyordu. Her haftasonu birlikte yemek yerlerdi ve Jaehyun bunu unuttuğu için kendine çimdik attı. Doktor aklını başından almıştı ve bunu kabullenmek istemiyordu.

"Pekâlâ," dedi. "On dakikaya ordayım. Her zamanki menüden söyle."

Jaehyun üstüne siyah baskılı bir bluz, onun üzerine ise beyaz kot ceket giymişti. Siyah saçları önünde dağınık bir şekilde duruyordu.

Konuma vardığında arkadaşını otururken gördü hafif bir selam verip yanına gelirken Johnny içeceğinden bir yudum aldı. "Dün beni evde s*k gibi bıraktın. Bu spor sevdası neydi tanrı aşkına?"

"Özür dilerim," dedi Jaehyun içtenlikle. Johnny ise önündeki patateslerden bir tane aldı.

"Şu doktora gittiğinden beri sende bir şeyler var dostum." ekledi. "Sana el işi mi yaptı da bu hale düştün sen?" dalga geçip ardından güldü.

Jaehyun ise içinden koca bir siktir demişti.

Muayenede aslında doktor birkaç kez onu çekiştirmişti. Jaehyun dudaklarını dişledi. Hatırlamak istemediği şeyleri hatırlıyordu. Neden doktorun yaptığı şeyler onda bu kadar etki yaratıyordu? Neden onu ve yaptıklarını aklından atamıyordu?

Jaehyun yerinde rahatsızca kıpırdandı. "Hiç karşılaşmadığım bir olaydı, tamam mı? Nasıl tepki vermem gerektiğini bile bilmiyordum."

Johnny arkadaşıyla uğraşmaya devam etti. "Yoksa doktor Junior Jaehyun'a bakarken utandın mı?"

Jaehyun kulaklarında ateş hissediyordu.

"Yemek yerken şu konuyu konuşması kes." homurdandı. "Geçti gitti, tanrı aşkına."

Arkadaşı ona yardımcı olmak yerine işi zorlaştırıyordu. Sürekli geçtiğine emin misin diye sorup duruyordu, Jaehyun onu bir anlığına boğazlamak istedi. Fakat yapabildiği sadece kaşlarını çatmak oldu.

"Dostum, şu hareketlerine bakarsak cidden doktora sırılsıklam aşık olduğunu zannedeceğim, ahaha."

Jaehyun oflayıp menüsüne dönecekken gözüne beyaz önlüklü biri takılmıştı.