(Tyler)
Mas maaga ako pumasok ngayon, inihatid ako ng driver. Pagpasok ko sa school nandoon na si Kira. Pero pag upong pag-upo ko pa lang ay may kaklase na ako na nagkumpulan sa paligid ko at parang binuhat ang bangko ni Kira palayo dahil all of a sudden di ko na sya makita.
“Kumusta ka na?”, “Are you okay?”, “where have you been?”, “What happened?” blah. Blah. Blah.
“I’m Fine! Now, will you guys go disappear!” I don’t feel like explaining myself. Some of them went back to their seats while some stayed. Yung makukulit.
“Hey tyler, okay ka lang ba? I heard you got sick daw?” malambing na tanong ni Heather.
“You heard correct.” may kinuha ako sa bags ko at ipinatong ko yun sa lamesa. Hinawakan ko yung sandalan ng upuan ni Kira. “Excuse me.” sabi ko sa babaeng nakatayo sa gilid nun at tsaka ko hinila yung upuan nya palapit sakin.
“Oy!” nagulat sya at napakapit ng mahigpit sa armdesk nya. Tsaka sya lumingon.
“Thank you for lending me your notes.” iniabot ko sa kanya yung mga notebooks nya. “and do you mind telling these people what happened so I dont have to. I'm not in the mood to talk.” umikot ang mata nya sa mga kaklase na nag-aantay ng sagot.
“Hindi mo ko secretary no.” iniurong nya palayo ang seat ng konti dahil masyadong napalapit sya sa akin..
Nagpalipat-lipat ang tingin nila kay Tyler at Kira. “So, nagkita kayo while you were gone for school?” tanong ni Heather. Di umimik si tyler. Si Kira naman hindi nakatingin pero nakikinig.
Nang wala ng nagsasalita isa-isa ng nag-alisan ang mga kaklase sa paligid nila. Halatang bugnutin si tyler ng maghapon na yun.
*kinahapunan
Hindi nagkasabay maglakad si Tyler at Kira paglabas ng school dahil may sumundo na sasakyan kay Tyler. Imbes na umuwi direcho ay nagsabi ito sa driver na ihatid sya sa bahay ng kaibigan na si Lenard. Nagkasundo na sila na magkakaibigan na doon magkita kita.
Pagdating nya nandoon na ang mga kaibigan nya at nagmemeryenda sa sala. Kapareho nya ay kakauwi lang din galing klase.
“Hey, how are you feeling?” tanong ni Ghirard.
“Hell. Mondays are always like hell.” umupo ito ng pasalampak sa sofa. May babaeng lumapit at umupo sa armrest ng sofa ng kinauupuan ni tyler, umakbay sa kanya at kinagat ang tenga nya.
“Gentle a--hole kagagaling lang nyan ng hospital.” sabi ni Lenard.
Si Carla. Ate ni Lenard. Bitch. Socialite. Na hindi naman idinedeny na may gusto sya kay Tyler ever since. “Right. How are you babe?”
“I’m okay.” sagot ni Tyler. Sanay na sya sa ganoon. Feeling nya kung mabibigyan lang ng pagkakataon na mapag-isa sila nito ay marerape sya.
Mabait naman si Carla. Isa itong Flight Attendant. Matangkad, maputi at maganda. Dalawa lang sila magkapatid ni Lenard. Negosyante ang magulang at laging wala. So madalas na mag-isa lang sa bahay si Lenard so he can pretty much do whatever he wants. Kung wala naman byahe ang ate nya ay nasa gimikan ito. Kilala nya ang whos-who at alam nya ang whats-what. Pretty much she’s the reason that even though kahit nung under age pa kami ay nakakagimik kami. And she knows a lot of people kaya madali kami maka hook up with whoever we want.
Laging naman naaasar si Lenard sa kapatid. “Dont you have anywhere to go to?” tanong nya sa kapatid.
Nilalaro laro naman nito ang buhok ni tyler. “Nope.”
“How 'bout disappear?” pang tataboy ni Lenard.
“Tyler baby, i’ll go to my room okay? So my brother would stop whining” at kinagat nito ulit ng marahan ang tenga ng binata. Tinignan nya ng masama ang kapatid. “Bye boys.”
“Bye C.” sabi ng mga kaibigan.
“I seriously want to quit school.” biglang bungad ni Tyler pagka-alis ni Carla sa living room.
Nagtaka naman ang mga kaibigan. “None of us wants to go to school. But we all still do anyway. And you know we have to.” sabi ni Zeth. Si Zeth ang pinaka-matalino sa magbabarkada. Anak sya ng kusinero ng pamilya nila Ghirard at dahil sa angkin talino ay natulungan ito ng pamilyang Song ng scholarship.
“I feel like I don't belong there. Some are so childish. And wala pumapasok sa utak ko.” pagpapatuloy nito na parang walang nadinig.
“Are you failing?” tanong ni Ghirard, sabay inom ng juice.
Buntong hininga. “I think I actually might.” sabi ni Tyler na parang may narealize.
“Better not let that happen.” sabi ni Lenard.
“Its early on in the year you can still catch up.” pagpapatuloy ni Zeth. “we can help you with that.”
Buntong hininga ulit. “Thanks guys.”
*Merry Christmas! - K
BINABASA MO ANG
I Don't Like You Like That
De Todo(Ongoing) Two unlikely people first encountered each other halfway around the world. Who would have thought that they would see each other again in a classroom setting and are assigned as seatmates thanks to their last names. Will this blossom to fr...