Chapter 1
“Mama, lalabas lang ako saglit ah.” paalam ko.
Dahil wala akong magawa. Kinuha ko ang gitara kong si JM. At nag punta sa pinakapaborito kong tambayan, at yung tambayang iyon ay ang puno sa likod ng bahay ng bestbuddy ko. Ganda ng tambayan ko no. hahaha… walang kadating dating.
Inilabas ko ang notebook at ballpen ko at nagsimula ng gumawa ng kanta.
____________________###_______________________
“Naiinis na ako sa iyo lalaki
Bakit nyo mo ba ako pinagtatawanan ginaganito
Ikaw ata ba ay natutuwa naguguluhan
Sa a’king tunay na pagtingin nararamdaman sa iyo” ____________________###_______________________
Ano ba yan, kanina pa ako dito ito pa lang nasusulat ko. Hmmm… pano ko ba gagawin tong kantang ito? Hmmm… ano ba magandang isunod na lyrics… hmmm
Habang nag-iisip ako biglang may kumuha ng papel na sinusulatan ko.
“Marlon akin na nga yan!” sigaw ko habang kinukuha ko sa kamay nya yung papel na hawak ko kanina.
“Ano ba to? Agawin mo muna.” sabi nya na may halong pang-aasar.
“Akin na sabi eh.” pagmamaktol ko.
Hello there, Karen dela Pena here nga pala! You can also call me K-ren. I have a special feeling about writing. I love writing songs with my guitar, movie scripts that I hope to be a real movie someday, and I'm also writing my life story in my best friend whom I called "Diary" plus she's good in keeping secrets. But I also have the best buddy, and he is Marlon Torre. I want to be a movie director, script writer and a composer someday. Asus! Tama na nga ang English na no-nose bleed ako. Thahahah…
Alam nyo ba lagi na lang kami ganito ni Marlon. Malamang hindi ngayon nyo lang naman ako nakilala eh. Thahahaha. Ang harot harot kasi nya eh. Pero masaya sya kasama, alam nyo ba lagi nga kami napapagkamalang magkasintahan dahil sa pagiging close naming eh halos magpalit na daw kami ng mukha pero tinatawanan na lang namin. Hahaha…
May isi-share pala akong secret sa inyo ha. Wag kayo maingay, matagal ko na talagang gusto ito si Marlon. Ayoko lang sabihin kasi kung sakaling kasing wala syang gusto sa akin ayoko namang masira yung friendship namin. Ang tagal kaya nun, ayoko masayang yun. Tyaka mas sinusulit ko naman araw-araw na kasama ko sya eh. Hehehe…
Pag-uwi ko ng bahay.
“Mama, nandito na po ako.” sigaw ko galing sa pintuan ng bahay.
“Oh, tamang tama nandito ka na. Dito daw magbabakasyon ang pinsan mo.” excited na sabi ni mama.
“Kailan daw po?” nakangit kong tanong ko.
“Baka sa makalawa nandito na sila.” sabi ni mama.
“Talaga? Yahooo! Ang tagal ko na din hindi sila nakikita.” sabi ko with smiling face pa.
^___________________^
“Oh, linisin mo yung bakanteng kwarto at doon matutulog ang tita at tito mo tapos yung pinsan mo sa kwarto mo na lang, magtabi na lang kayo. At magtatagal sila ng isang buwan dito. Okay?” sabi ni mama.
“Okay po” nakangiti kong sagot.
Dali-dali akong magpunta doon sa taas at tinignan ang kwarto na gagamitin ng mga bibisita sa amin. At tumambad sa akin ang magulo at puro alikabok na kwarto.
Haist! Madami dami pala akong lilinisin. Di bale magpapatulong na lang ako kay Marlon. Thahahah…
Dahil maggagabi na ng dumating ako sa bahay. Tinulungan ko na si mama na maghanda ng hapunan at mamaya maya ay dadating na si papa at kuya.
Pagdating nila kumain na kami ng hapunan at ibinalita na din namin sa kanila ang pagbisita nila tito at tita ditto ng dalawang linggo.
Kinabukasan pumunta ako kila Marlon para magpatulong na maglinis at para ibalita na din ang pagbisita ng pinsan ko. Kaya pagdating ko sa kanila.
“Magandang araw po Lolo, nanjan po ba si Marlon?” tanong ko kay Lolo Karding.
“Oo, akyatin mo na lang at mukhang tulog pa.” sabi niya sa akin.
“Karen, pakigising na nga rin at tanghalina.” pahabol pa ni Tita Reena (Mama ni Marlon).
“Marami pong salamat Lolo Karding at Tita Reena.” sabay pasok na ako sa loob.
Oo nga pala bago ko pa makalimutan close kami ni Lolo Karding kaso may pagkamalabo na ang mata at mahina ang pandinig eh. Alam nyo naman tumatanda na. Mahina ang mata nya at yung tenga medyo may problema na din. Hahaha… Halos dito na nga rin ako tumira dahil sa araw-araw na ginawa ng diyos dito lang ako pinapadpad ng mga paa ko, sanay na mga tao dito. At malamang pag wala ako sa bahay namin madali nila akong nahahanap. Thahaha…
Pagdating ko sa taas, aba ang sarap ng tulog ni Marlon. Aba talagang nakabulagta na parang walang iniintindi. Kaya ginising ko nga… hahahah
“HOY! MARLON! MAY SUNOG!” sigaw ko sa tenga nya. Thahahha
“Hmmm… sdfghjkiuytredfg” sabi nya.
“Ha? Ano sabi mo?”
Aba, di man lang natinag. Hahaha… Sigurado akong dito sa susunod na gagawin ko babangon ka bigla yan. Hahaha…
Bumaba ako at kumuha ng isang basong tubig. Thahaha… babawi ako nung noon kasi na gisingin nya ako sa amin hagisan ba naman ako ng ipis. Siraulo lang. Ngayon pagkakataon ko ng bumawi. Thahahah *___*
Pagkaakyat ko. Aba! Tulog pa rin ang mokong. Thahahah… kaya binuhusan ko sya ng tubig. Thahaha…
“Ahhhhh, a-anong meron?!” nagpapanic na tanong nya.
“HAHAHAHAHAHAHAHA… Nakakatawa ka. HAHAHAHA” di ko mapigilan ang paghalakhak ko.
“Aba, gumaganti ka ah.” sabay hinila nya ako sa higaan nya.
Kaya napahiga ako sa kama nya habang nasa ibabaw ko naman sya. Tapos unti-unti nyang nilapit yung mukha nya sa akin habang nakatingin sa mga mata ko.
“O-oy! A-anong pinaplano mo?” nanginginig kong tanong.
“Ano pa ba ang iniisip mo?” nakangiti nyang sabi tapos nilalapit nya nanaman ang mukha nya.
“A-ano?!” sabi ko ng nagpapanic.
>//////////////<
Ngumiti lang sya tapos mas lalalo pa nyang nilapit ang mukha nya sa akin. Kaya wala na kong nagawa kundi pumikit.
---------------------------------------------
(later)
Pabitin saglit… Thahaha…
Type ko lang saglit yung next chapty!
^_____________________^
BINABASA MO ANG
Ang Paboritong Apo ni Lolo
Fiksi Remajaang kwentong ito ay base sa aking makulit at paligoy ligoy na imahinasyon. maaari din ito ay galing sa aking pagkabored at walang magawa sa buhay. hahaha... sana maenjoy nyo ito :D