Until the Night Falls

Chapter 02

Nagsimula ang panibagong klase ng hindi ko siya pinapansin. Oo, kaklase ko ulit siya. Siguro kung hindi ko lang nagustuhan 'yung mata niya hindi na ako guguluhin nito. Assumero kasi.

"Psst, pechay" pangungulit niya. Tinignan ko siya ng masama, isang last-na-lang-talaga-huwag-mo-akong-subukan-look.

"Pechay, titingin na 'yan" pangungulit niya at sinusundot pa ako.

Tama na, napupuno na ako.

"Ma'am Ferrer?" sabi ko English Prof namin nang nakataas ang kamay.

"Yes Ms. Dabria?" baling niya sa akin.

"Ma'am, pwede po bang ilipat ng seat si Mr.Valdez?" pakiusap ko.

"Bakit ginugulo ka niya?" ani ni Ma'am Ferrer.

"Yes ma'am a lot. All the time. Hindi ako maka-focus sa pag-aaral ko" madamdamin kong sabi.

"Okay Mr. Valdez and you the girl in the front, exchange seat. Faster!" utos ni Ma'am.

"Thank you ma'am" hinarap ko si Warren at binelatan pagkatapos ay isang makapigil-hiningang hair flip bago umupo.

Natapos ang araw ko ng walang pumepeste sa akin dahil malayo siya. The bell rangs.

"Class dismissed" ani ng guro namin sa last subject.

Ngayon ko lang naranasang mapagod ng sobra galing school.

Hindi na ako nagmamadali ngayon dahil kampante na akong hindi niya ako guguluhin.

"I just want to make friends, but you push me away. I bother you that much, huh? Sorry" sabi niya ng mapadaan siya harap ko. Nakaramdam bigla ako ng awa. Am I too much? Nagi-guilty na ako ngayon.

"Sorry,hindi ko naman al-" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng tuloy-tuloy siyang lumakad palabas. Hindi ko na siya hinabol. Kinuha ko na lang phone ko. I dialed Anthonette's number. In just a minute sumagot na siya.

"Hello?" panimula ko.

"My dear friend, hello"

"Can you give me a lift?"

"Oo naman, see you sa parking"

"Sige, thanks"

And then I hang up.

Mabait sa akin lahat ng kaibigan ko. Naalala ko noon dati online shopping ang bonding namin. At laging on trend ang designer bags namin. Ngayon kahit alam nilang hindi na ako makakasabay sa buhay nila dahil iba na ang sa amin ay hindi pa rin nila ako iniwan. Mula pagkabata sila na ang nakagisnan kong mga kaibigan.Kaya kilala na rin nila ang ugali ko.

Napansin niyang malungkot ako at may iniisip kaya hindi siya nag-iingay. They know me that well. Nang nasa bahay na kami ay nagsalita siya.

"If something were bothering you, tell me anything, okay? I would like to listen,tho. That's what friend are for, right?" kakanta na sana siya ng pigilan ko siya.

"It's fine. Thank you for the ride. Drive safely, okay? Call me if you're home na. Bye!" hinintay ko siyang makaalis bago pumasok ng bahay.

Umakyat ako ng kwarto at nagpalit ng white oversized shirt partenered with short. Nagsuklay at bumaba na rin para mag-dinner.

"How was your first day honey?" tanong ni mommy.

It was so exhausting mommy.

"It was fun po, I get to know new friends" ngiti kong sabi.

Naalala ko na naman si Warren. My conscience is killing me.

Natapos ang dinner ng nag-uusap lang si mommy at daddy tungkol sa work. Nagtoothbrush na ako at handa ng matulog. Pero ayaw makisama ng katawan ko. Kanina pa ako tulala. And guys 11 pm na hindi pa ako makatulog. Biglang may kumatok sinabihan ko na itong pumasok. Nakita ko si Yaya Esme na may hawak ng mainit na baso ng gatas. Kilalang-kilala niya talaga ako.