ÇİFT KİŞİLİK ~sen kimsin?~

ÇK-11 'kalp kırıklığı'

bölüm biraz hüzünlü olduğu için dilediğiniz duygusal şarkılarla ve hissederek okumanızı tavsiye ederim🤗. iyi okumalar

ÇINARDAN:

Arabanın içinde oturmuş kendime gelmeye çalışıyordum. Yapamıyordum! Sevdiğim kadına ulaşamıyordum. Arabaya çalıştırıp geldiğim gibi gittim ama ağlamam çığlığa dönüyordu. Yolu göremiyordum. Issız yolda durup indim. Gök yarılırmış gibi yağmur yağıyordu. Şimşekler ard arda çakıyordu

Ayakta duracak halim yoktu. Yere çöktüm. Hıçkırıklarımın arasında boğazım patlayana kadar bağırıyordum "NEDEN LAN NEDEN!!!!!! BEN NEDEN MUTLU OLAMIYORUM ANNEM YOK BABAM YOK SEVDİĞİM KADIN YOK KİME TUTUNACAM LAN BEN?!?!?!?!?"

Uzun bir süre yerimden kıpırdamadım. Yağmur dindi içimdeki sinir öfke nefret dinmedi. Çakan şimşekleri bir bir yüreğimde hissettim. Annesi tarafından sevgi merhamet görmeyen, babasız büyüyen bir çocuktum. Abla yerine koyduğum iki kişi vardı. Biri sevdiğim kadını biri annemi aldı benden...

Güvendiğim insanlar tarafından kalbimin defalarca kırılması beni çok yoruyordu ama asla güçsüz gibi yıkılmayacaktım. Dimdik ayakta kalıp karşılarında duracaktım

Kendime gelince arabaya binip Hazal'ın evine gittim. Bana yalan söylemenin hesabını soracaktım. Neyse ki kaydı silmemiştim. Bir an önce varıp nefretimi kusmak istiyordum.

Uzun bir yolculuktan sonra yetişmiştim. Hızla arabadan inip kapıyı yumrukladım. Açmıyordu... ama ısrarla çalmaya devam ettim. O hesap bu akşam sorulacaktı. Başka çaresi yok. Hız kesmeden vurmaya devam ettim. Bir süre sonra açıldı ama Hazal...

"ne bu halin?"

"bir şey yok niye geldin" kafası sarılıydı ama sardığı yerde ciddi kanaması olmuştu. Çok belliydi

"ne oldu Hazal söyle delirtme adamı!?"

"sana ne lan söyleyeceğini söyle sonra siktir git!" bunu sen istedin...

Kolundan tutup içeri fırlatır gibi itiştirdim. Madem bana ne yarası da umrumda değildi. Sakin kalmaya çalışarak sordum "neden yanlış adres verdin?" güldü. Ama o kadar samimiyetten uzaktı ki bir kez daha nefret ettim.

"Hazel bana değer veren tek insan olabilir ama bu onun ölmesini istediğim gerçeğini değiştirmez. Yani o kaydı ona dinletsen benden nefret etmesi dışında bir bok olmaz"

"orda adresi vermeyeceğini söyleseydin ne olurdu lan! 2 saatlik yola yollamakta neyin nesi!!!!"

"inanır kaydı silersin dedim. Malum ıq seviyen o kadar" kahkaha atması ondan tiksinmemi destekledi.

"ULAN ORUSPU BEN MİRAYI BULACAM ALEYNA'YI DA BUSE'Yİ DE KURTARACAM HAZEL'DE ARKAMDA. BENİ SEVEN HERKESİ YANIMA TOPLAYACAM SENDE GÖT GİBİ ORTADA KALIP YALNIZLIKTAN GEBERECEKSİN!!!!!!" başta bozulsa da dalgaya almaya çalıştığı için sahte bir tebessüm yerleştirdi yüzüne.

Sustum sustu. Sadece birbirimize nefret dolu bakışlar atıyorduk. En sonunda arkamı dönüp giriş kapısına gittim. Tam kapıyı açacakken ona döndüm.

"ha bu arada Aras'ın Hazel'e aşık olduğunu sende gayet iyi biliyorsun. Seni güvenlik kamerasından bizim evin köpekliğini yaparken gördüm. Muhtemelen Aras'ın Hazel'e 'sana alıştım' itirafını da duydun. Etrafındaki herkesi kaybediyorsun çünkü egoist ve kötülüğün vücut bulmuş halisin"

Bir şey demesini beklemeden çıktım. Ağlamaktan gözlerim çökmüştü. Eve gitmek istemiyordum. Bunun yerine meyhaneye gitmeye karar verdim. Tek başıma içmek doğru olmasa da ihtiyacım vardı.