HAZELDEN :
Sabaha karşı bardan çıkıp eve gitmek üzere arabaya bindim. İçim huzursuzdu ama bunun sebebinin uykusuz ve yorgun olmam diye düşündüm.
Sessiz sakin eve giderken peşime takılan siyah bir aracı farkettim. Bir şeylerin ters gitmesi canımı sıkarken hızlandım.
Ben hızlandıkça arkamdaki araçta hızlanıyordu bir yandan gerilirken bir yandan da izimi kaybettirip kurtulmaya çalışıyordum.
Ne kadar hızlanırsam o da hızlanıyordu. Sakin kalmaya çalışsam da yapamıyordum. Direksiyon hakimiyetimi kaybediyordum ve bu beni daha da tedirgin ediyordu.
Önüme çıkan köpekle direksiyonu kırıp ağaca çarpmam bir oldu. Gerisi koca bir karanlıktı...
ÇINARDAN:
"Evet ben kardeşiyim problem nedir?"
....
"NE DIYORSUN LAN SEN?!?!? DURUMU NASIL?!?"
....
"HANGI HASTAHANEDE?!"
Telefonu kapatıp apar topar evden çıkarken buse arkamdan koşup kolumdan tuttu ve dolan gözlerime baktı.
"Kurbanın olayım bırak onu görmem lazım bıraakkk" gözyaşlarım çoktan akmaya başlamıştı bile
"Ne oldu çınar söyle artık?!?"
"Hazel... ablam kaza yapmış! Hastaneye kaldırmışlar. ABLAM ÖLÜYOR BUSE!!!" Deli gibi ağlarken güçlü kalmaya çalışıyordum.
Evde bizden başka kimse yoktu. Aleyna Mertle birlikteydi. Buse bir şey demeden telefonunu alıp benimle geldi. Mira annesinin yanında olduğu için daha rahattık. Alelacele bir taksi çevirip hastaneye gittik.
Kısa bir yolculuktan sonra koşarak hastaneye girdik nefes nesefe danışmaya gittim "hazel... hazel a-atahan trafik kaza-kazası"
"Ameliyata alınmış beyefendi"
"NE AMELIYATI LAN?!?"
"Beyefendi sakin olun lütfen"
Ameliyathanenin yerini öğrenip kapının önünde beklemeye başladık. Bu sırada telefonum çaldı. Arayan Mertti... hıçkırıklarımı dindirip gelen aramayı onayladım.
"Alo çınar? Hazel abla eve geçince arayacaktı da aramadı ben aradım ulaşılamıyor. Eve gelince uyudu mu ne yaptı?"
Dedikleriyle birlikte ağlamamın şiddetlenmesi arttı. Bir şeylerin ters gittiğini farkedince ard arda ne olduğunu sormaya başladı.
"Hazel kaza yapmış mert" gözyaşımın üzerine yenileri akarken karşı hattan Aleyna'nın çığlık sesi geldi.
"MERT! MERT IYI MISIN?!?! MERT SES VER LAN!"
"Çı-çınar ben aleyna. Ne oluyor mert yere çöktü ağlıyor"
"Aleyna mert'i alıp söylediğim hastaneye gelin. Soru sorma lütfen"
Cevap vermesini beklemeden telefonu kapattım ve bağıra bağıra ağlamaya başladım. Buse yandan bana sarılmış ağlamama eşlik ediyordu.
Normalde olsa buse ağlamasın diye kendi duygularımı bastırırdım ama içerdeki ablam lan ablam. En değerlim, tüm ailem, en büyük destekçim, hayatım lan o benim. İçerde canı yanarken ben ağlamaktan başka bir şey yapamıyordum. Durumunu bilmiyordum iyi mi kötü mü hiçbir şey bilmiyorum.
Birden kapı açıldı. Doktoru beklerken hemşire gelmişti. Işık hızıyla ayağa kalktım "hastanın yakını mısınız?"
"Kardeşiyim ben"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇİFT KİŞİLİK ~sen kimsin?~
ChickLit"Ona kim olduğunu söyleyeceğim" Sert bakışlarımı hızla gözlerine diktim... Adım adım yaklaşarak içimden geçenleri söyledim "Peki O, senin küçük tatlı bir fahişe oldugunu biliyor mu minik ikizim"
