HAZELDEN:
Boğazımın kuruluğu canımı yakıyordu. Aras'ın burda olması sinirimi bozmuştu. Çınar nasıl izin verir buraya girmesine. Hoş olan bitenden haberi yok ya.
Aras şaşkın bakışlar atarken birden tüm yüzü gerildi. Dediğim şeyi yeni idrak etmişti. Sinirlendiğini farketsemde alttan alan ben olmayacaktım.
Bir hışımla ayağa kalkıp bana bakmadan odadan çıktı. Karşımdaki camdan bizimkileri gördüm. Ağzı kulaklarında birbirlerine sarılmış beni izliyorlardı.
Ne zamandır bu haldeydim? Bana ne olmuştu? Hafızamı yokladım. Kaza yaptığımı hatırlıyordum ama görüntüler çok silikti. Peşimden gelen araba... direksiyonu kırmam... gerisi yoktu.
Kapının açılmasıyla bakışlarımı oraya çevirdim. Gelen doktordu. Yapılan kontrollerden sonra normal odaya aldılar beni.
Odada tek başımayken kapı çaldı. Gel demeye kalmadan bizimkiler odaya daldılar. Hepsi çökmüştü ama bir şey demedim.
"Hazel'iiimm kurban olduğum geçmiş olsun kuşum"
"Ablaaaam geçmiş olsun"
"Geçmiş olsun hazel abla"
"Geçmiş olsun hazel"
Hepsine teşekkür edince çınar hariç üçü koltuğa oturdu. Çınar ise baş ucumdaki tekli koltuğu bana çevirip oturdu.
Çok suskunlardı. Bakışlarımı yüzlerinde gezdirdim. Mert... Her koşulda enerjisiyle herkesi mutlu eden çocuğun yüzünde bir tebessüm kalıntısı dahi yoktu. Uykusuz değildi ama gözlerinin kızarıklığı uzaktan belli oluyordu. Ağlamış mıydı?
Hemen yanında oturan Aleyna'ya baktım. Normalde de suskun olduğu için farklı durmuyordu. Kafasını öne eğmiş olduğu için saçları yüzünü kapatmış.
Bakışlarımı Buse'ye yönelttim. Gözleri kan çanağıydı. Saçı başı dağınık, yorgun ve halsizdi. Donuk bakışlarını odada gezdiriyordu.
Ben onları incelerken çınar elimi kaldırıp öptü. Gülümseyerek ona döndüm. O da gïlümsüyordu ama her an ağlayacak gibiydi. Bu hali kalbime dokunsa da sustum. O kadar bitkin, uykusuz ve halsiz gözüküyordu ki kendimi suçlu hissetmiştim.
"Bana ne oldu Çınar"
Derin bir nefes aldı. Ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Titrek sesiyle konuşmaya başladı.
"Ka-kaza yaptın. Beni aradılar. Ameliyatta dediler. Çok kan kaybetmiştin. Kırılan camlar karnına saplanmış"
Gözünden yanağına sessiz bir yaş süzüldü. Kendini sıkıyordu ama o kadar da başarılı değildi. Tekrar konuşmaya başladı.
"Kan lazım dediler. Bu-bulamadık. İlk ameliyat bitti ama yoğun bakımda fenalaştın. Bulduğumuz kanla bir ameliyat daha geçirdin. Birkaç gün uyuttular. Sonra u-uyandın"
"Kaç gündür uyuyorum?"
"Yaklaşık 1 hafta"
"Şşş yeter ağlama"
"Hazel ben korktum... Beni bırakacaksın sandım"
"Benden kurtulmak o kadar kolay değil"
Ortamı yumuşatmak için zorlansam da güldüm. Hepsinin benim yüzümden bu halde olmaları zoruma gitmişti. Yeterince üzgünlerdi. Şimdi beni takip eden arabayı anlatmamam daha iyi olacaktı.
"Eee ne yaptınız bensiz"
"Hazeel geçen gün Aleyna'yla Mert uyuya kalmıııış..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇİFT KİŞİLİK ~sen kimsin?~
ChickLit"Ona kim olduğunu söyleyeceğim" Sert bakışlarımı hızla gözlerine diktim... Adım adım yaklaşarak içimden geçenleri söyledim "Peki O, senin küçük tatlı bir fahişe oldugunu biliyor mu minik ikizim"
