Never Too Late

8

" Lou G-galit ka ba?" tanong ko. Nasa harap na kami ng bahay nila. Kinakabahan ako sa totoo lang. Tahimik kasi sya pag mayroon siyang malalim na iniisip at yun ang kinakatakot ko. Baka kasi ayaw na niya akong makasama o anu ewan! naguguluhan na ako!.

" Bat naman ako magagalit?" Oo nga pala

" Baka kasi anu.. baka. -"  nagseselos ka kay Trish.

"Baka mag selos ako? Hahaha!! Nagpapatawa ka ba? Bat naman ako magseselos?"Natatawang saad nito

Laglag balikat akong tumingin sa kanya. Oo nga pala bakit naman sya Magseselos. Asa ka naman Gabbie. Huminga muna ako nang malalim bago sumagot.

"Pasok ka na nga" I said. I tried my best to sound happy tho I'm not. Ginulo ko ang buhok niya. Para hindi niya mahalata ang lungkot na pilit kong itinatago.

"Don't do that" sabay tapik sa kamay ko. Ngumiti ako ng tipid

"Panu una na ako ha" paalam ko sa kanya

"Ayaw mo bang pumasok sa loob?" Tanong niya

Ayaw ko nang dagdagan ang sakit na nararamdaman ko Lou.

" Hindi na muna pagod na rin ako eh " sagot ko dito. Ewan ko bigla akong nakaramdam ng pagod at gusto na lamang humiga at matulog .

" No pasok ka muna " bago pa ako makasagot hinila nya na ako papasok.

I'm exhausted to be honest. Parang ayaw nang gumana ng utak ko ngayon.

"Sit down then let's talk" Napatingin ako dahil sa sinabi niya.

"What do you want to talk about?" pagod na sabi ko

"You know what I mean" and then pinaningkitan ako ng mata. Katakot siya sa totoo lang pero hindi ako nag pa apekto dito.

"Seriously I have no idea" napairap ito sa sagot ko.

Haii. I just want to sleep.

"Fine umuwi ka na!! " Sigaw niya. As she said that tumayo na ako at lumabas sa bahay nila ng walang paalam.

Papasok na ako sa kotse ko nang biglang hablutin ni Lou ang braso ko.

" At talagang aalis ka?!" sigaw niya ulit. Bakit sakin ang hilig niyang manigaw sa iba naman hindi ah??  what the hell!??

"Please Lou not now. Aalis na ako." Tinanggal ko ang kamay nitong nasa braso ko.
Paalam ko sa kanya bago pumasok sa kotse at pinasibad.

While I'm driving, I kept on thinking about her. I can't read her. She acted like she's jealous then afterwards she's acting like fck.. Damn it...

----

"Manang pakilinis po yung kwarto ko, then pakipalitan na rin yung sheets ng kama."

Nandito lang ako sa bahay. Parang ayoko na munang gumala. Hindi pa rin kasi ako okay simula nung mangayari yung kahapon. Alam kong nabigla rin si Lou sa inasal ko pero wala eh. Nasaktan ako. Alam ko na ang titigil rin ako pagnasagad na yung sakit dito sa puso ko.

" Gab Nandito si Lou hinahanap ka" tawag ni Manang. Kumunot ang noo ko. Anu naman kaya ang kailangan niya.

" Papuntahin niyo na lang po dito pakidala na rin po ng meryinda manang." tumango ito bago umalis.

Maya-maya pa narinig ko na ang boses ng maganda kong bisita.

"Gabbie"  she's standing there beautifully.

" Hey.. what are you doing here? have a seat." umupo naman ito paharap sakin .

"Ayaw mo bang nandito ako?" balas sa mukha niya ang lungkot

" No.. w-what I mean is.."

"Okay I get it.. Nandito ako para humingi ng sorry sayo. A-at..." sumabat na ako parang ayaw na lasing bumukas ng bibig niya

" At??" dugtong ko

"b-bumawi sayo" nauutal na sagot nito

Naputol ang usapan namin nang dumating si manang at nilapag ang hinanda niyang meryinda. Umalis agad ito pagkatapos niya.

" bumawi? For what?" nagugulohang saad ko sa kanya

"I mean hindi mo naman kailangan bumawi eh" depensa ko pa.

"No.. k-kailangan kong bumawi kasi kaibigan kita" Great! Kaibigan na naman.

"Seriously Lou you don't have to do that"

"Pero I need to."  Need? So hindi niya gusto at napipilitan lang siyang gawin ito?

"Look hindi mo na kailangang bumawi sakin. And I don't feel like going out today. Gusto kong magpahinga Lou."

"B-but.. "

"Please"

"O-okay just text me if you need anything" she eyed me intently and then took a deep breath. "I'll go ahead" sabay beso sakin.

How I hate to see her walking away from me. It obviously breaks me but I hope someday makakaya ko ring talikuran siya.

----
💙