GİZLİ OYUN

4.BÖLÜM: BEN BETH MARTİNEZ

Neden tüm erkekler böyle olmak zorunda? Neden kendine değer veren kadınları görmüyorlar? Eden gözümde çok tatlı ve sevimli biriydi, ta ki kaseyi kafama geçirip karnımı yumruklayana dek. Eden'ın hayatını biz kurtarmıştık, keşke o da bunu bilseydi. Galiba Eden'ı seviyordum ama aşık değildim. Akşam olmuştu ama hâlâ helikopterler Eden'ı bulamamıştı.Odamda oturmuş kahve içiyordum. Kapıyı çalarak Angel içeri girdi.

-"Ne oldu Angel?"dedim.

-"Kaçan adamın biyografisini getirdim efendim."dedi.

-"Tamam sağol masanın üzerine koy."dedim.

-"Başka bir isteğiniz var mı efendim?"dedi.

-"Yok, çıkabilirsin."dedim ve odadan çıktı. Heyecanla oturduğum deri koltuktan kalkıp biyografisini masadan aldım ve okumaya başladım. Okumayı bitirdiğimde anladım ki çok acılar çekmişti, tıpkı benim gibi. Anne ve babasız büyümek kadar zor birşey yoktur bu Dünya'da. Yıllar önce babamı Afganistan'da şehit etmişlerdi. O zamanlar 4-5 bilemedin 6 yaşında bir çocuktum. Zaten azda olsa hatırlıyorum o zamanları,annemin bir türlü dinmeyen acılarını uyuşturucu haplarla dindirdiğini, yavaş yavaş hayattan kopuşunu ve ölümünü. Eden'da benzer acıları yaşamış belkide benim gibi derin yaralar almıştı. Keşke bulunsa da ona olan biteni anlatabilsem ve sarılabilsem. Ben bunları düşünürken Patron Joe Deepz'in beni çağırdığını söylemek için Angel kapıyı tıklayarak içeri girdi.

-"Ne oldu Angel?"dedim.

-"Patron sizi çağırıyor"dedi.

-"Ne hakkında konuşcak biliyor musun?"dedim.

-"Ne yazık ki hayır"dedi. Merak etmiştim doğrusu.

-"İyi tamam"dedim. Bu arada Angel benim sağ kolum, herşeyim. Ailesi tarafından daha küçücük bir çocuk iken esirgeme yurduna verilmiş ama Angel pes etmemiş, okumuş, pizzacı da garsonluk yaparak parasını kazanmış. Angel'ında böyle acıklı hikayelerle dolu bir hayatı varmış. Elimdeki kahveyi masaya koyarak ayağa kalktım, kapıya doğru yöneldim ve kapıyı açtım. Koridorun sonunda ki asansörün önüne kadar yürüdüm ve asansör kapılarının sağındaki cağırma butonuna yeni kartımla bastım. Abe eşoleşek insan kartı bırakır demi, bi ton patronun yardımcılarından azar işittim. Asansör geldi ve içeri girdim ve 3.katın butonuna bastım. Benim odam 1.katta patronun odası ise 3.katta ama burda katlar ters olduğu için asansörle aşağı inmeye başladım. Asansörde kırmızı led ışıklarla kaplıydı ortama değişik bir hava katıyordu. 2.kata geldiğimde kapı açıldı. Öndeki adamdan dolayı  üzerinde kimin olduğunu göremediğim sedyeyi asansöre iteklediler.

-"Prf.Dr. Beth acil yardım edin, zehirlenmiş!"dedi Amanda. Kim o diye bakmamla Eden olduğunu gördüm; evet onu bulmuşlardı ama durumu iyi gözükmüyordu.

-"Nerden anladınız zehirlendiğini?"dedim.

-"Onu bulduğumuz barakanın zemininde mide sıvısı vardı."dedi Amanda.

-"Örnek aldınız mı?"diye sordum.

-"Hayır aklımıza gelmedi."dedi, midesinin yıkanması gerekiyordu ve hemen gerekli araç gereçleri istedim ve midesini yıkamaya başladık.
Merhaba arkadaşlar yine ben. Bu hafta arkadaşım yazacaktı yeni bölümü ama sınav haftası olduğu için hemde telefonu bozuk olduğu için yazamadı. Bu bölüm kısa oldu farkındayım diğer bölümü en az 30 sayfa yazmaya çalışacağız. Okuduğunuz için teşekkür ederim.