Bir sıkıcı pazartesiyle daha uyandım. Canım hiç kalkmak istemesede otobüse yetişmek zorundaydım. Hemen hazırlanıp yola çıktım. Hayat hep aynıydı okuldan eve evden okula. Çok fazla gezmeyi sevmesemde yinede arkadaşlarla takılmak iyi oluyor.
....
Sınıftan girince direk Busenin yanına gittim"Nilya nerdesin ya arıyom o kadar niye açmıyon şu nalet telefonu." "Buse telefonuma laf konusma ne oldu yine Atakanla mı alakalı?" zaten ne zaman bana sert cevap verse hep atakanla ilgili oluyo "Evet nerden bildin" "Hic zor olmadı anlat hadi "
"Dün akşam atakanla ayrıldık" iste simdi yandık En son 2ay önce Yavuzdan ayrılınca 1ay atarını ben çekmiştim "Kızım boş ver ya değmez"diyebildim sadece
...
Sabah yine alarmla uyandım yine busede gelmis bissuru mesaj vardı kizim senin sms in bitmiyomu ya alarmı kapatıp bugünün cuma olduğu aklıma geldi ve yüzümde bir gülümseme belirdi yine telfonum titredi
GÖNDEREN: BUSE
"Nilay hadi hemen okula gel çok önemli birsey anlatacağım çabuk" kızım Nilya Nilya 3yıldır yakın arkadaşız hala öğrenemedin. Neyse diyip hazırlandım durağa yaklaşmıştımki otobüsün geçtiğini gördüm arkasından kostursamda otobüse yetişemedim. İçimden kendime laf ederken durağa bir araba yaklaştı. Bu araba Berk in arabasıydı. Camı açıp "Geliyo musun?" "Yok almıyım ben dolmuşlada giderim" dedim . arabanın etrafından dolanıp bi dolmus durdurup bindim.
Evet bu bölüm biraz kısa fakat gerisi çok yakında yorum ve votelerinizi bekliyom
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutulmak
Random-Seni istemiyorum anlıyomusun seni sevmekten bıktım, seni bu kadar düşünmekten bıktım. -Biz şimdi bizden vaz mı geçeceğiz -Evet -Hayır -Evet -Benimle inatlaşma ikimizde birbirimizi seviyoruz işte -Seni delice sevmekten nefret ediyorum. Ama nasıl ol...
