Huzur şimdi hiç bilmediğim bi yakınlık da kalbim şimdi hiç bilmediğim bi ellerin avuç içlerinde. kokusu öyle farklı ki daha önce hiç bi kadının kokusu onun gibi değildi. bir adım yakınlıkdayken aslında dokunamamaktı aşk. o hocasını dinlerken sen onun varlığıyla avutmakdı mutluluğunu umut. o benim en büyük devrimimdi aslında o sanki tüm acılarımın mükafatı gibiydi. o yarınlarımın en büyük ödülüydü aslında o iyiki gelmişti o geldiğinden belli hayat bambaşka bi hal olmaya başlamıştı ben o kadını yazarken ellerim nasır tutmaya başlamıştı. Şar olmuştum ister istemez. Gülüşüne ne satırlar yazılmıştı oysa. O kadın hiç gitmemeli bu adam hiç şiirsiz kalmamalı...
