Artık düşünmemeye başlıyorum. Çünkü şuan onun aklının bir köşesinde olmadığımı çok iyi biliyorum. Onun için yaptığım hiçbir şeyden pişman değilim. Sevdiğim için sustum, göz yumdum ve bekledim. Bazen hayatımda güzel olan herşey için fedakârlık ettim, güzellikleri kaybetmek istemedim giderseler ben yine başı boş kalıcam, bu yüzden çok direndim kendimle gitmemesini istediğim tüm iyiliklerle. Peki ya şimdi ne fark etti? Yine gitti. Kocaman bir kalp bomboş umutlar geride kalanlar bunlar oldu. Sevmek istiyorum şimdi yeniden güzel günler görmek istiyorum, herkesin dediği gibi "güneşli günler" görmek.. Senden sonra o kadar çok insanla konuşmaya çalıştım ki sırf sen gibi birini bulma umuduyla. Olmadı be oğlum olmadı. Gidince çok kırık parçalar bıraktın ve her gelen üstüne basıp o acıyı görünce geri dönmek istediler bende bıraktım ve gittiler.
Özlemedim. Hiçbir şeyini özlemedim hemde. Senin yüzünden kaybettiğim insanları tek tek kazanmam gerekiyor şuan. Gelme sakın! Bir hayatı daha batıramam senin yüzünden, gelme !
