Mystery

Chapter V

Landon Lyndon's POV

Nakatingin ako sa mga litratong pinadala sa akin ng aking tauhan.

Masyado pang maaga upang malaman nila ang totoong misteryo.

Hindi pa siya handa para sa misteryo,  sana ay magtagumpay ako sa aking plano para mailigtas siya sa kapahamakan.

' Lurks, keep an eye on her and protect her at all cost. '
Utos ko sa aking tauhan.

'Areglado Admiral.'  Sagot nito sa akin.

'You can go now.' Malamig na turan ko.

Tiningnan ko ang papalayong pigura ng aking tauhan bago bumuntong hininga.

Lurk's POV

Sa pagalis ko dumiretso agad ako sa Unibersidad upang bantayan siya.

Nakatingin ako ngayon sa kanyang kinaroroonan, hindi ko alam ang totoong misteryong Nakatago sakanya at hindi ko lubos maisip kung bakit siya ang pinadala dito ni Admiral.

Nagulat ako ng may magsalita sa aking likuran.

'What are you doing here Lurk?'  Malamig na tanong niya.

Boses palang Kilala ko na kung sino siya, nilingon ko siya saka nagsalita.

'Ikaw anong ginagawa mo dito? ' pagulit ko sa tanong niya.

'I know your dirty little secret Bastard and don't dare to lay a finger to her or else I'll kill you. '
Malamig na Sambit niya.

'Shall I be scared Joshua, HAHAHA,I know you wouldn't dare Joshua HAHAHAHHAHAHAHA. once you let them know BANG. Saad ko.

Hindi ang isang katulad niya ang hahadlang sa amin.

'Maybe I can't but she can, oras na malaman niya humanda ka.' Malamig na sagot niya.

Tiningnan ko lang siya ng masama, nilagpasan niya ako at pumunta sa kinaroroonan niya.

Alam ko namang gagawin niya din ang lahat para Hindi niya malaman ang mga bagay bagay.

It's to early to start the war maybe will just play a little bit to lessen the boring time we are having.

I know she'll know when the time comes but as for the mean time that she still doesn't know I will just watch and play.

'Good luck with your mysterious journey Venom.' wika ko sa aking sarili bago umalis.

Joshua's POV

Umalis nalang ako doon at pinuntahan siya. Tahimik lamang siya na Nagpapahinga sa harden.

'It's to early for you to come here.' Malamig na sabi niya.

'Didn't you miss my handsomeness Leila?' Nakangising tanong ko.

'Hindi ka parin nagbabago Kail, so full of yourself Mr. De lata.' Nakangite saad niya.

'Wala ka ding pinagbago Pangit ka parin.' Pabirong saad ko.

Sa totoong Lang pangit talaga siya pero joke lang oo medyo maganda na LANG.

'You still  can't accept the fact that I'm the prettiest Lady you have ever seen, De lata.' Nakangising sagot niya.

Oh dibah mas mahangin padin sakin ito ehh Ansarap hampasin ng balde para mahimasmasan.

'Sige mangarap ka lang, Pangit ka parin. ' Sagot ko sakanya.

Napangise lamang siya sa aking sagot At Biglang sumeryoso ang kanyang mukha saka ibinuka ang kanyang Mata at Tiningnan ako sa Mata.

'You'll be a hindrance to my job, Kail Stop making traps in my way or else I'll make sure that you wouldn't accomplished your mission.' walang emosyong sabi niya.

'There's no fucking way I'll do that I don't give a damn if we wouldn't accomplished our mission as long as you're still alive, you don't know them Leila so I'll be meddling on your job. ' Malamig na sagot ko sakanya.

Hindi maaaring mapahamak siya, I'm willing to disobey my father and risk my life for the sake of her.

'That's what you think but I know, To tell you honestly you are the one who doesn't .' saad niya.

Nakakainis ang pagiging Matigas ng ulo niya, alam kung marami pa akong hindi alam but I know one thing it's dangerous for her to know that fucking mystery.

Kung Hindi ko lang siya Buset talaga bakit kailangang ganito ang nangyayari, bakit siya ang pinagagawa ni Admiral nito.

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya.

'I didn't mean to be hardheaded but please don't stop me and just trust me Kail.' mahinang usal niya.

Hindi na ako nagsalita at tumalikod na lang at lalakad na sana ako ng bigla niya akong niyakap.

'I miss your cockiness , your silly jokes , i-i Miss you kail.' Naiyak na Sambit niya.

Iyakin parin talaga siya, napangiti nalang ako ng maalala ko ang mga alaalang nakaukit na sa aking puso na kahit kailan hindi ko kakalimutan.

Tinanggal ko ang pagkakayakap niya sa akin saka ko  siya hinarap.

'Bakit Hindi ka nagsasalita ha. Pangiit ka.' Naiiniss na sabi niya.

Natawa na lang ako sa pagiging iyakin niya, kahit anong gawin niyang pagtago sa ilalim ng maskara lilitaw at lilitaw parin ang totoong siya.

'tawa tawa pa.' bulong niya habang Nakayuko.

Hinila ko nalang siya at niyakap ng mahigpit saka hinalikan ang Tuktok ng ulo niya.

'Iyakin ka Parin Leila, Hahaha, namiss ko rin ang pangit mong mukha.' sabi ko sakanya.

Kahit anong mangyari Hinding hindi kita iiwan kahit talikuran ko man ang lahat.

Sa mundong puno ng misteryo alam kung ang sagot ay nasasayo.
Pilit mang nilalayo pero mahahanap mo din Ito.
Sa Pagsikat ng araw at paglipas ng gabi.
Ako'y palaging na sa iyong tabi.
Sa iyo ito ay aking ipapangako,
Na kahit kailan hindi mapapako.

Napangiti nalang ako ng maalala ang tulang inihandog niya para sa akin.

Mabubuhay ka Leila pangako, Sana'y Huwag mong kalimutan na kahit ako'y malayo Hinding hindi kita iiwan babalik at balik ako para sa iyo at sana marinig ko pa ang  Boung tula na siyang Handog mo sa akin.