W mojej głowie myśli milion.
W moim sercu uczuć wiele.
W mojej duszy gra muzyka.
Czy mogę powiedzieć, że to moi przyjaciele?
Mówią, że tak.
Ja im nie wierzę.
Zdrajcy.
Chcą za wiele.
Biarą i nie dają w zamian.
A więc co mam zrobić, by nie płakać?
Upaść na kolana znowu?
I poczekać, aż to minie?
Nie wiem sama.
Pomysł dziwny.
Boli serce, róże znów zakwitły.
Ale mają kolce i przebijają mi duszę.
Nie potrafię już widzieć ich tak samo.
Bo są piękne, ale ranią.
Tak jak ludzie, tak i róże.
Przebijają moją duszę.
CZYTASZ
𝑐𝑒𝑛𝑡𝑟𝑢𝑚 𝑤𝑠𝑧𝑒𝑐ℎ𝑠́𝑤𝑖𝑎𝑡𝑎 | ✓
PoetryDrugi tom moich autorskich wierszy ✧・゚: *✧・゚:* 𝑍𝑎𝑔𝑢𝑏𝑖𝑜𝑛𝑎 𝑝𝑜𝑠́𝑟𝑜́𝑑 𝑤𝑠𝑧𝑒𝑐ℎ𝑠́𝑤𝑖𝑎𝑡𝑎, 𝑠𝑡𝑎𝑟𝑎𝑚 𝑠𝑖𝑒̨ 𝑜𝑑𝑛𝑎𝑙𝑒𝑧́𝑐́ 𝑗𝑎𝑘𝑖𝑠́ 𝑡𝑢𝑛𝑒𝑙 𝑐𝑧𝑎𝑠𝑜𝑝𝑟𝑧𝑒𝑠𝑡𝑟𝑧𝑒𝑛𝑛𝑦, 𝑘𝑡𝑜́𝑟𝑦 𝑧𝑎𝑝𝑟𝑜𝑤𝑎𝑑𝑧𝑖 𝑚𝑛𝑖𝑒...