Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Dryfuję pomiędzy oceanem moich myśli.
Chyba nadal czekam,
aż moje życie wróci na normalny tor.
Szkoda tylko, że nie pamiętam już jak żyć.
Każda cząstka mnie staje się
przepełniona smutkiem.
Czuję jak tonę.
Nie mam już nadziei na to, że coś jeszcze się zmieni.
Jestem już zupełnie sama.
Jestem jak niekompletne puzzle.
Już nawet nie wiem jak oddychać.
Tęsknota za normalnością sprawia mi ogromny ból.
Ból serca.
Moje myśli płyną już tylko w jednym kierunku.
Chyba popłynę z nimi.
Są takie kojące.
Dawno już się tak nie czułam.
Mrugam jeszcze raz, później moje oczy
zamykają się na zawsze.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Wiersz dla witch_bonnie
CZYTASZ
𝑐𝑒𝑛𝑡𝑟𝑢𝑚 𝑤𝑠𝑧𝑒𝑐ℎ𝑠́𝑤𝑖𝑎𝑡𝑎 | ✓
PoetryDrugi tom moich autorskich wierszy ✧･ﾟ: *✧･ﾟ:* 𝑍𝑎𝑔𝑢𝑏𝑖𝑜𝑛𝑎 𝑝𝑜𝑠́𝑟𝑜́𝑑 𝑤𝑠𝑧𝑒𝑐ℎ𝑠́𝑤𝑖𝑎𝑡𝑎, 𝑠𝑡𝑎𝑟𝑎𝑚 𝑠𝑖𝑒̨ 𝑜𝑑𝑛𝑎𝑙𝑒𝑧́𝑐́ 𝑗𝑎𝑘𝑖𝑠́ 𝑡𝑢𝑛𝑒𝑙 𝑐𝑧𝑎𝑠𝑜𝑝𝑟𝑧𝑒𝑠𝑡𝑟𝑧𝑒𝑛𝑛𝑦, 𝑘𝑡𝑜́𝑟𝑦 𝑧𝑎𝑝𝑟𝑜𝑤𝑎𝑑𝑧𝑖 𝑚𝑛𝑖𝑒...
