![]()
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego. Nie mam już siły.
Na nic.
Na udawanie, że wszystko jest dobrze.
W sumie w dzień jest.
Ale nie w nocy.
Najgorzej jest właśnie wtedy.
Leżę wtedy w łóżku i myślę.
Dlaczego moje życie jest takie.
A nie inne.
Czy mam jeszcze szansę, być szczęśliwa?
Bo kiedy tak sobie myślę,
wspominam różnych ludzi.
Którzy pojawiali się w moim życiu.
Każdy z tych ludzi odcisnął na moim sercu piętno.
W mniejszym, lub większym stopniu.
I teraz, pisząc to do was, czuję się dziwnie.
Bo patrzę teraz na to wszystko co się wydarzyło,
Oczami starszej mnie.
Myślę, że lepszej mnie.
Ale stare rzeczy bolą nadal.
Może troszeczkę mniej.
Ale bolą.
I czuję łzy płynące powoli po moich policzkach
I wypływający na powieszchnie ból.
Źle mi z tym wszystkim co się dzieje.
Boli mnie to.
Ale nie wiem jak to naprawić.
Nie wiem jak zrobić tak, żeby nie bolało.
![]()
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

CZYTASZ
𝑐𝑒𝑛𝑡𝑟𝑢𝑚 𝑤𝑠𝑧𝑒𝑐ℎ𝑠́𝑤𝑖𝑎𝑡𝑎 | ✓
PoetryDrugi tom moich autorskich wierszy ✧・゚: *✧・゚:* 𝑍𝑎𝑔𝑢𝑏𝑖𝑜𝑛𝑎 𝑝𝑜𝑠́𝑟𝑜́𝑑 𝑤𝑠𝑧𝑒𝑐ℎ𝑠́𝑤𝑖𝑎𝑡𝑎, 𝑠𝑡𝑎𝑟𝑎𝑚 𝑠𝑖𝑒̨ 𝑜𝑑𝑛𝑎𝑙𝑒𝑧́𝑐́ 𝑗𝑎𝑘𝑖𝑠́ 𝑡𝑢𝑛𝑒𝑙 𝑐𝑧𝑎𝑠𝑜𝑝𝑟𝑧𝑒𝑠𝑡𝑟𝑧𝑒𝑛𝑛𝑦, 𝑘𝑡𝑜́𝑟𝑦 𝑧𝑎𝑝𝑟𝑜𝑤𝑎𝑑𝑧𝑖 𝑚𝑛𝑖𝑒...