SEVİYORUM (B×B)

HEYECAN 💜

7.Bölüm

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

💫💫💫💫💫💫

Okan:Ben geldim.Kapının önündeyim.

Niloya:Geliyorum.

💫💫💫💫💫💫
Yiğit
Mesajı yazıp telefonu cebime attım.Bugün kedi ve köpek olacaktık Okan'la.Aslında arkadaşımın hasta olması iyi değildi ama içten içe sevinmiştim Okanla gideceğimiz için.Neden mi?Çünkü eğlenceli biri.Arabaya bindiğimde bana baktı gülümseyerek."Selam."dedi."Selam."diye karşılık verdim."Nasılsın bakalım?"dedi ve arabayı sürmeye başladı."İyiyim işte.Sen nasılsın?"diye sordum.

"İyiyim bende.Birazcık da heyecanlıyım."

"Zor bisey değil.Yapabilirsin.Köpek kılığına girip çocukların arasına karışacaksın.Zaten sen karışmasan bile onlar kısa sürede etrafını saracaklardır."

"Aslında çocuklarla çok iyi anlaşırım.Kardeşimle iyi anlaşırız mesela.Biliyorsun kendisi 5 yaşında.Annemler beni gördükten sonra bir çocuk daha yapmayı nasıl göze aldılar acaba?"demesiyle kendimi tutamayıp güldüm.

"O kadar umutsuz vakasın yani?"

"Yok o anlamda değil.Benim gibi yakışıklı bir çocuktan sonra bir yakışıklı daha geliyor ya,onu diyorum."dedi çapkın bir gülüşle.Haklıydı çok yakışıklıydı o yüzden sustum.

Kreşe geldiğimizi farkettiğimde durmasını söyledim."Burası mı?"diye sordu.Yüzünde şaşkın bir ifade vardı.Anlam veremedim."Evet.Bi sorun mu var?Garip görünüyorsun?"diye sordum ama başını olumsuz şekilde salladı.Arabayı bi yere park etti ve indik arabadan.Zengin bi yere benziyordu.Zaten özel bir kreşti.Kreşin kapısına geldiğimizde kapının etrafının balonlarla sarılmış olduğunu gördük ve içeriden müzik sesleri geliyordu.Kapının ziline bastım ve görevli bir kadın açtı kapıyı."Buyrun?"dedi ve soran gözlerle baktı kadın bize.Tam ben açıklamaya başlayacaktım ki arkadan gelen siyah saçlı bir kadın kapıya geldi."Sizinle telefonda konusmustuk sanırım?"dedi."Evet.Kedi ve köpek olacaktık."dedim.Böyle deyince kulağa garip geliyordu ama öyle olacaktık.Kadının bakışları Okan'a kayınca konuşmaya başladı tekrar."Siz..."derken Okan kadının sözünü kesti ve o konuştu bu kez."Hadi girelim artık daha makyaj yapacağız ssat 1 e geliyor."deyip içeri girdi.Daha ne olduğunu bile anlamadan kendimizi bir odada bulduk.Sorgulamadan kostümleri çantadan çıkardım.Ben kedi kostümünü giydim ve yüz boyama çıkarıp kedi gibi biyik falan çizdim ve kedi kulağı olan taçı taktım başıma.Kuyruğu yanıma sarkıtıp oturdum içerde bulunan koltuğa.Okan'a baktığımda o da bana bakıyordu."Çok tatlı oldun."dedi ve yüzümün kızardığına emindim."Teşekkür ederim."dedim utanarak."Yüzünü boyamayacak mısın?"dedim daha sonra."Pek anlamam."dedi ve ben kalktım yerimden.Omuzlarından bastırarak oturttum onu kendi kalktığım koltuğa.Şaşkınca bana bakıyordu.Boyayı aldım elime.Kalem tarzı olduğu için kullanımı daha kolay oluyordu.Burnunun ucunu boyadım önce.Daha sonra yanaklarına bıyıklar yaptım ve sevimli bir köpek yavrusu olmuştu.Gülümseyerek baktım boyadığım yüze."Böyle tatlı tatlı gülümsediğine göre gerçekten köpeğe benzedim galiba."dedi o da gülümseyerek.Sonra kalkıp aynaya baktı."Vaaayy biliyorsun bu işi."dedi.Sırıtıp yaklaştım ona doğru.Gülümsemesi yüzünde dondu.Ben hala üstüne yürürken o geri adımlamaya başladı.Birkac adım daha gidince sırtı duvarla buluştu.Bende dibine kadar geldim.Bakışları tam bir köpek yavrusu gibiydi işte.Elimdeki köpek kulaklı taçı kafasına taktım.Sonra geri çekildim.Yüzü kızarmıştı ve benimde kalp atışlarım hızlanmıştı."Hadi çıkalım.1 e beş dakika var."deyip kapıya yöneldim.Arkamdan o da geldi.Çocuklar oyun salonunda oynuyorlardı ve bizi görünce yanımıza geldiler.Iclerinden birini tanımıştım.Gürkandı bu.Okan'ın kardeşi bu kreşteydi.Okan bunu farketmişti ve o yüzden kapıda öğretmenin sözünü kesmişti,o yüzden burayı görünce yüzü bi garip olmuştu.Bunu fark etmiş ve geri dönmemişti.Hemen etrafı çocuklarla sarılı olan Okan'ın yanına gittim ve yaklaştım kulağına doğru çünkü yüksek sesli müzik vardı başka türlü duymazdı beni.

"Konuşmamız gerekiyor."dedim ve bisey demesine fırsat vermeden sakin ve daha az sessiz bir yere geçtim.O da peşimden geldi."İçeride kardeşini gördüm.Burası onun okulu değil mi?"dedim.Başıyla onayladı beni."Neden söylemedin buraya geldiğimizi farkedince?"diye sordum.

"Sana söz verdim ve bugün sana eşlik edeceğim.Burasının kardeşimin okulunun olmasının bir önemi yok ki Yiğit.Ben bugün seninleyim.Hiçbirsey olmayacak merak etme."

"Senin için söyledim.Kendim için değil."

"Sorun olmayacak.Bu işten alnımızın akıyla çıkacağız."deyip yanıma geldi.Elini yanağıma getirdi."Herşey yolunda gidecek.Beni düşünme."dedi ve be yaptığını sonradan fark edip çekti elini."Hadi,burayı çocuklar basmadan biz yanlarına gidelim."deyip arkasını döndü kıpkırmızı bir yüzle.Bu ufak temaslar beni neden heyecanlandırıyordu ki?Ben Semra da hiç böyle heyecanlanmıyordum.

Olanlar oluyordu ve ben müdahele bile edemiyordum.Sanırım bu kez kalp devreye girmiş,'Herşeyi bana bırak.'diyordu.Dinlemeli miydim?

💫💫💫💫💫💫💫💫💫

Anlık gelen ilham ve ortaya çıkan bölüm.

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 💜